نظریه فطرت وخداشناسى فطرى

آیا اصول بدیهى و مشترکى درباب شناخت وجود دارد؟ فطرى بودن خداشناسى به چه معناست و از چه طریقى قابل اثبات است؟ این مقاله در جواب به این دو پرسش اساسى، ابتدا مفهوم فطرت و استعمالات آن در قرآن، کلام، فلسفه و عرفان بررسى مى‏کند و سپس دربخش اول دلائل و شواهد موافقان و مخالفان فطرى بودن اصول اولیه تفکر مورد بحث قرار داده، نشان مى‏دهد که نفى اصول اولیه فطرت موجب مسدود شدن باب علم وتفکر واستدلال است. در بخش دوم، دیدگاه هاى مختلف راجع به فطرى بودن خداشناسى مطرح و بررسى شده و با آن چه از آیات واحادیث به دست مى‏آید مقایسه شده است. همچنین نشان داده شده است که علیرغم دلالت آیات واحادیث برفطرت توحیدى بشر، نوع شواهد و براهینى که از جانب برخى دانشمندان در این زمینه ارائه شده، خالى از اشکال نیست