علم و دین

امروزه دین و دین‏ورزان در معرض هجوم انواع سؤالات و پرسشهایى واقع شده‏اند که پاسخهایى درخور مى‏طلبد و ازاین‏میان، بخشى از سؤالات در مقوله رابطه میان علم و دین مى‏گنجد؛ مبنى‏براین‏که آیا میان علم و دین تعارضى رخ نموده است یا خیر؟ و اگر پاسخ مثبت است، چه راه حل و پاسخى مى‏توان براى حل این تعارض ارائه داد؟ میان علم و دین، به لحاظ منطقى، چهارگونه رابطه محتمل است: 1. آنها را مى‏توان به دو حوزه کاملاً متفاوت متعلق دانست که طبعاً با یکدیگر کارى ندارند. 2. میان آن دو تعارض و اصطکاک برقرار است؛ ولى براى حل تعارض، اولویّت را به دین بسپاریم. 3. در حل تعارض، اولویت را به علم دهیم. 4. با حفظ حرمت و جایگاه علم و دین، قائل به مشارکت و همکارى میان آن دو باشیم. این مقاله مى‏کوشد با بهره‏گیرى از شواهد و ادلّه، سه رابطه نخست را نقد کرده، برمبناى رابطه چهارم، یعنى با اعتقاد به‏این‏که باید ضمن حفظ حرمت و جایگاه علم و دین، به مشارکت میان آن دو قائل باشیم، تعارض مذکور را حلّ و فصل نماید.