ذهن و هوش مصنوعى از دیدگاه سرل1

جان راجرز سرل در این گفتار به چهار مسئله عمده و بحث‏انگیز در فلسفه ذهن مى‏پردازد، اما نقد او بر هوش مصنوعى از همه آن‏ها مهم‏تر و محورى‏تر مى‏نماید. سرل باتوسل به طبیعت‏گرایى زیست‏شناختى مى‏کوشد دوگانه انگارى ذهن و بدن را حل نماید. او کلیه حالت‏هاى ذهنى را معلول فرایندهاى زیست‏شناختى اعصاب در مغز مى‏داند. به نظر او، مغز به‏وجود آورنده ذهن و ذهن ویژگى سطح بالاتر مغز است. پدیده‏هاى ذهنى به اندازه پدیده‏هاى زیست‏شناختى نظیر رشد، گوارش و ترشح صفرا واقعى هستند و نمى‏توان آن‏ها را به چیزى دیگر نظیر رفتار یا برنامه رایانه‏اى فروکاست. میان سطح ذهنى و سطح زیست‏شناختى اعصاب، سطح واسطه‏اى از محاسبه وجود ندارد. برنامه رایانه‏اى چیزى بیش از یک دستور زبان نیست، حال آنکه ذهن داراى معناست و دستور زبان ما را از معناشناسى بى‏نیاز نمى‏کند.