assessment of oxidative stress biomarkers in felines infected with calicivirus

Feline calicivirus (fcv) affects cats, causing respiratory and oral issues. oxidative stress is a key aspect in fcv pathology, stemming from imbalances between reactive oxygen species (ros) and antioxidant defenses. given cats’ heightened sensitivity to oxidative stress, this study aims to explore its presence in fcv-afflicted felines via serum markers. a total of 20 plasma samples from the control group cat and patient group (n=10 each) were obtained and the patient group was confirmed using rt-pcr. additionally, the presence of plasma markers (malondialdehyde: mda, superoxide dismutase: sod, catalase, glutathione peroxidase: gpx, and total antioxidant capacity: tac) for oxidative stress were assessed using the elisa kit. finally, data analyses and visual representations were executed using python. distinct variations in oxidative stress markers among feline cohorts were observed. patient sod and gpx levels were 39.73 u/l and 75.63 u/l, respectively, while controls showed 36.41 u/l and 218.48 u/l (p-values: 0.05, 0.017). cat and mda values in patients were 3.7 u/l and 9.85 nmol, respectively, contrasting with 11.81 u/l and 4.17 nmol in controls (p-values: 0.002, 0.050), while tac levels showed minimal differences. the study’s results revealed distinct changes in oxidative markers like sod, gpx, and mda compared to healthy cats. the slight increase in sod and decreased gpx activity suggests heightened oxidative stress. furthermore, these findings highlight potential oxidative disruptions in fcv-infected cats, emphasizing the need for further investigation and potential therapeutic strategies. additionally, exploring potential therapeutic interventions, like antioxidant supplementation, may open avenues for improved disease management strategies in affected felines.

ارزیابی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در گربه سانان آلوده به کالیسی ویروس

کالیسی ویروس گربه (fcv) گربه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث مشکلات تنفسی و دهانی می شود. استرس اکسیداتیو یک جنبه کلیدی در آسیب شناسی fcv است که از عدم تعادل بین گونه های فعال اکسیژن (ros) و دفاع آنتی اکسیدانی ناشی می شود. با توجه به حساسیت شدید گربه‌ها به استرس اکسیداتیو، این مطالعه با هدف بررسی حضور آن در گربه‌های مبتلا به fcv از طریق نشانگرهای سرمی انجام شد. در مجموع 20 نمونه پلاسما از دو گروه گربه (هر گروه 10 نفر) به دست آمد و گروه بیمار با استفاده از rt-pcr تایید شد. علاوه بر این، حضور نشانگرهای پلاسما (mda، sod، کاتالاز، gpx، و tac) برای استرس اکسیداتیو با استفاده از کیت elisa ارزیابی شد. در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها و نمایش های بصری با استفاده از پایتون اجرا شد. تغییرات متمایز در نشانگرهای استرس اکسیداتیو در میان گروه‌های گربه‌سان مشاهده شد. سطوح sod و gpx بیمار به ترتیب 39.73 u/l و 75.63 u/l بود، در حالی که گروه کنترل 36.41 u/l و 218.48 u/l را نشان دادند (p-value: 0.05، 0.017). مقادیر cat و mda در بیماران به ترتیب 3.7 u/l و 9.85 نانومول بود که در مقابل 11.81 u/l و 4.17 نانومول در گروه شاهد بود (p-value: 0.002، 0.050)، در حالی که سطوح tac کمترین تفاوت را نشان داد. نتایج این مطالعه تغییرات مشخصی را در نشانگرهای اکسیداتیو مانند sod، gpx و mda در مقایسه با گربه‌های سالم نشان داد. افزایش جزئی در sod و کاهش فعالیت gpx نشان دهنده افزایش استرس اکسیداتیو است. علاوه بر این، این یافته‌ها اختلالات اکسیداتیو بالقوه را در گربه‌های آلوده به fcv برجسته می‌کنند و بر نیاز به تحقیقات بیشتر و استراتژی‌های درمانی بالقوه تاکید می‌کنند.