effect of three insect growth regulators on the avian malaria vector -culiseta longiareolata larvae- field population

Several species of mosquitoes (culicidae) are responsible for transmitting pathogens to animals and humans. the study of these species and the fight against these natural enemies are among the current concerns of scientists. insect growth regulators (igrs) are chemicals that disrupt the growth and development of insects. they are often used in pest control strategies to target specific stages in an insect’s life cycle, an inventory of culicidae in the m’chouneche region (34° 56’ 59.99& n, 6° 00’ 0.00& e) (biskra, southeastern algeria) was conducted in various breeding sites between november 2022 and may 2023.four species of culicidae were identified (culiseta longiareolata, culex pipiens, culex theileri and anopheles multicolor). under experimental conditions, control tests were conducted to evaluate the toxicity of three insects growth regulators (lufenuron, teflubenzuron, and spirotetramat) on the fourth larval stage of cs. longiareolata. lufenuron revealed a higher toxic effect with a rate of 57%, ranging from 0 to 100%, compared to spirotetramat with an average mortality rate of 37.71% with a range of 0 to 80%, and teflubenzuron showed an average mortality rate of 12.08%, ranging from 0 to 45%. the mortality rates increased from one concentration to another over time, and the correlation coefficient was low 30 % about the two factors (time and concentration) with the mortality rates. individuals treated after their adult stage showed a significant late in their development. for the concentration of 20 mg/l and 40 mg/l, the delay duration was approximately 2 days ± 12 hours. in contrast, for the third concentration (80 mg/l), the development delay was around 3 days ± 15 hours.

مرابطی ابراهیم , جیماوی اکرام, لمصارة ابتسام, زمولی شعیب, بومعزة منیر, وقید محمد العید

سرطان پستان شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در بین زنان در سراسر جهان است. در سال‌های اخیر، علاقه فزاینده‌ای در میان محققان به بررسی روش‌های درمانی جایگزین، از جمله درمان با سلول‌های بنیادی، وجود داشته است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی اثرات محیط کشت سلولهای بنیادی بر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی (ad-mscs-cm) بر القای آپوپتوز و مهار مهاجرت سلول های سرطان پستان (mda-mb-231) در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. در این مطالعه، سلول های سرطانی بدخیم پستان (mda-mb-231) و سلول های بنیادی مزانشیمی چربی (ad-msc) به طور جداگانه در محیط های کشت dmem f12/fbs15% در شرایط استاندارد کشت داده شدند. متعاقبا، محیط شرطی شده مشتق شده از سلول های بنیادی مزانشیمی ad-msc در معرض سلول های mda-mb-231 قرار گرفت. پس از 24 و 48 ساعت قرار گرفتن در معرض، سطح بیان casp3، kras و mmp9 با استفاده از روش qrt-pcr ارزیابی شد. علاوه بر این، توانایی‌های تکثیر و مهاجرت سلول‌های سرطانی به ترتیب با استفاده از روش‌های mtt و تست خراش مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین بیان پروتئین کاسپاز-3، k-ras و mmp-9 با استفاده از روش وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. قابل ذکر است که سطح بیان ژن های mmp9 و kras به دنبال درمان ad-mscs-cm در سلول های mda-mb-231 به طور قابل توجهی کاهش یافت. همچنین میزان بیان ژن casp3 در گروه‌های آزمایش به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت. علاوه بر این، تکثیر سلول‌های mda-mb-231 تحت درمان با ad-mscs-cm توسط روش‌های mtt و تست خراش به شدت کاهش یافت. علاوه بر این، ad-mscs-cm افزایش در فعال سازی کاسپاز-3 و کاهش بیان پروتئین k-ras و mmp-9 را نشان داد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که ad-mscs-cm پتانسیل تاثیرگذاری بر آپوپتوز، تکثیر و مهاجرت سلول‌های سرطان پستان را دارد. بنابراین، می توان آن را یک استراتژی درمانی امیدوارکننده برای سرکوب سرطان پستان در نظر گرفت. با این حال، برای تایید این یافته‌ها و کشف پتانسیل کامل این رویکرد، آزمایش‌ها و تحقیقات بیشتری لازم است.