effects of silver nanoparticle based on ginger extract on leishmania infantum and leishmania tropica parasites : in vitro

Leishmania is the main cause of a serious public health problem called leishmaniasis in iran. pentavalent antimonial chemicals are usually used for leishmaniasis treatment. but this drugs have a number of negative side effects, including drug resistance, non-specificity, poor responsiveness, toxic effects, inconvenient injections, tissue damage and high cost. the aim of the present study was preparation and evaluation of the efficacy of green synthesized silver nanoparticles (ag-nps) against leishmania infantum and leishmania tropica in vitro. the mtt assay was used to assess the toxicity of ag-nps derived from ginger extract on macrophage cells. the apoptotic potential of promastigotes caused by ag-nps was evaluated using the flow cytometry method. according to our findings, proliferation of l. infantum and l. tropica, promastigotes are dramatically decreased by increasing doses of nanoparticles. the most effective doses of nanoparticle were 80 and 40 ppm after 48, and 72 hours of incubation respectively , while doses of 0.312 and 0.156 ppm after 24 and 48 hours of incubation had the least effect on the growth and activity of l. infantum and l. tropica promastigotes. for the promastigotes of l. infantum and l. tropica, the flow cytometry test revealed that ag-nps induced programmed cell death (pcd) in promastigotes of l. infantum and l. tropica demonstrated 67.1% and 41.9% of apoptosis, respectively. the ic50 (inhibitory concentration) for nps against l. infantum and l. tropica were 4.54 and 4.22 ppm, respectively based on mtt assay. the higher concentrations of nps such as concentration 80 ppm, led to more lethality of promastigote. in conclusion, overall, ag-nps exhibited good in-vitro anti-leishmanial activity against l. infantum and l. tropica promastigotes.

اثرات نانوذرات نقره بر پایه عصاره زنجبیل بر انگل های لیشمانیا اینفانتوم و لیشمانیا تروپیکا: در شرایط آزمایشگاهی

لیشمانیا عامل اصلی یک مشکل جدی بهداشت عمومی به نام لیشمانیوز در ایران است. معمولاً برای درمان لیشمانیوز از مواد شیمیایی آنتی مونیال پنج ظرفیتی استفاده می شود. اما این دارو تعدادی عوارض جانبی منفی از جمله مقاومت دارویی، غیر اختصاصی بودن، پاسخ دهی ضعیف، اثرات سمی، تزریق نامناسب، آسیب بافتی و هزینه بالا دارد. هدف از مطالعه حاضر تهیه و ارزیابی کارایی نانوذرات نقره سنتز شده سبز (ag-nps) بر علیه لیشمانیا اینفانتوم و لیشمانیا تروپیکا در شرایط آزمایشگاهی بود. از روش mtt برای ارزیابی سمیت ag-np های مشتق شده از عصاره زنجبیل بر روی سلول های ماکروفاژ استفاده شد. پتانسیل آپوپتوز پروماستیگوت های ناشی از نانوذرات نقره با استفاده از روش فلوسیتومتری بررسی شد. با توجه به یافته های ما، تکثیر پروماستیگوت های l. infantum و l. tropica، با افزایش دوز نانوذرات به طور چشمگیری کاهش می یابد. موثرترین دوز نانوذرات به ترتیب 80 و 40 پی‌پی‌ام پس از 48 و 72 ساعت انکوباسیون بود، در حالی که دوزهای 0.312 و 0.156 ppm پس از 24 و 48 ساعت انکوباسیون کمترین تاثیر را بر رشد و فعالیت پروماستیگوت های l. tropica و l. infantum داشتند. نتایج تست فلوسیتومتری نشان داد که ag-nps باعث مرگ سلولی برنامه ریزی شده (pcd) در پروماستیگوت های l. infantum و l. tropica به ترتیب 67.1% و 41.9% آپوپتوز را نشان دادند. ic50 (غلظت مهاری) برای nps در برابر l. infantum و l. tropica به ترتیب 4.54 و 4.22 ppm بر اساس روش mtt بود. غلظت‌های بالاتر nps مانند غلظت ppm 80 منجر به کشندگی بیشتر پروماستیگوت شد. در نتیجه، به طور کلی، نانوذرات نقره فعالیت ضد لیشمانیایی خوبی در شرایط آزمایشگاهی در برابر پروماستیگوت های l. infantum و l. tropica نشان دادند.