effect of different amounts of zinc oxide nanoparticles on the performance and activity of mucosal enzymes in japanese quail from 1 to 21 days of age

This study aimed to investigate the effect of varying quantities of zinc oxide nanoparticles (zno nps) on growth performance and mucosal enzyme activity in japanese quails at an early age. using a completely randomized experimental design, 160 one-day-old quail chicks were randomly assigned to 4 experimental treatments and each treatment contained 4 replicate pens of 10 birds. the experimental treatments included t1: control (a basal diet containing 35.2 mg zn only ), t2, t3, and t4 containing basal diet plus 20, 40, and 60 mg zno nps, respectively. performance characteristics were recorded weekly. after 21 days, one quail was selected and slaughtered from each experimental cage with a body weight equal to the average body weight of quails in the same experimental cage. after slaughtering and opening the abdominal cavity, a 5 cm sample was taken from the jejunum of the small intestine. the jejunum sample was stored at -80°c until the measurement of alkaline phosphatase, amylase, and lipase enzymes. the results showed that live weight was higher in the t3 and t4 groups than in the control group (p<0.05). the results showed that amylase and lipase activity increased in the birds fed with 40 and 60 mg zno nps/kg of the basal diet, in comparison to the control treatment; however, they were not significant (p>0.05). the results of this study indicated that the addition of 40 or 60 mg zno nps/kg to the basal diet could be used as a supplement to improve performance traits and enhance mucosal enzyme activity in japanese quail in the starter stage.

تاثیر سطوح مختلف نانو ذرات اکسید روی بر عملکرد و فعالیت آنزیم های لایه موکوسی ژوژونوم بلدرچین ژاپنی در 21 روزه‌گی

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف نانو اکسید روی (zno-nano) بر عملکرد رشد، فعالیت آنزیم‌های مخاطی بلدرچین ژاپنی در مرحله آغازین بود. تعداد 160 قطعه بلدرچین یک روزه به صورت تصادفی در قالب طرح کاملاً تصادفی (rcd) شامل چهار تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه بلدرچین در هر پن آزمایشی توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: t1- شاهد (محتوای جیره پایه 2/35 میلی‌گرم روی و تیمارهای 2،3 و 4 به ‌ترتیب حاوی جیره پایه به اضافه 20، 40 و 60 میلی‌گرم نانو درات اکسید روی بودند. صفات عملکردی به صورت هفتگی ثبت شد. در سن 21 روزگی، از هر قفس پرنده ای با وزن زنده نزدیک به میانگین وزن هرقفس انتخاب و ذبح شدند؛ سپس بعد از باز کردن شکم و جئا سازی روده کوچک نمونه ای به انازه 5 سانتی‌متر از وسط ژژنوم جدا گردید. نمونه ژژنوم در دمای 80- درجه سانتی گراد تا اندازه گیری آنزیم‌های آلکالین فسفاتاز (alp)، آمیلاز (aml) و لیپاز (lip) نگهداری شدند. نتایج نشان داد که وزن زنده بدن (lbw) در پرندگانی که ازجیره پایه حاوی 40 (تیمار3) و 60 (تیمار 4) میلی‌گرم zno-nano بیشتر از شاهد بود (0.05>p)؛ همچنین ضریب تبدیل خوراک (fcr) در پرندگانی که ازجیره پایه حاوی 40 (تیمار 3) و 60 (تیمار 4) میلی‌گرم zno-nano بودند در مقایسه با تیمار شاهد کمتر بود (0.05>p). همچنین نتایج نشان دادند که میزان فعالیت آمیلاز و لیپاز در پرندگان تغذیه‌شده با جیره پایه حاوی 40 (تیمار 3) و 60 (تیمار 4) میلی‌گرم zno-nano نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد؛ اما معنی‌دار نبود (0.05>p). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن 40 یا 60 میلی‌گرم zno-nano به جیره پایه به عنوان مکمل باعث بهبود صفات عملکردی و افزایش فعالیت آنزیم‌های مخاطی در بلدرچین ژاپنی در مرحله آغازین استفاده شد.