effect of vaccination on distribution and immune response of avian influenza virus h9n2 in coturnix coturnix

Influenza viruses can multiply in quails and be transmitted to other animal species. as vaccination reduces virus shedding in chickens, the effect of the killed h9n2 avian influenza virus (aiv) on tissue distribution and virus shedding was evaluated in quails. one hundred 20-day-old quails were divided into six equal groups, kept in separate pens, and fed ad libitum. before vaccination, blood samples were randomly collected from the wing veins. four groups were vaccinated with the inactivated h9n2 razi institute vaccine at 21 days subcutaneously at the back of neck. three weeks later, two groups were re-vaccinated. two weeks later, at the age of 56 days, three groups were challenged with 100 μl of allantoic fluid containing 10^5 eid50 h9n2 through the oculonasal route. blood samples were collected from quails at 42, 56, 63, and 70 days from each group to determine aiv antibodies by the hemagglutination inhibition test. three quails were randomly selected and euthanized from each group on days 1, 3, and 6 post-inoculation (pi). tissue samples were collected, and the rt-pcr test was performed. no clinical signs or gross lesions existed in any of the groups during the experiment. however, the virus was detected in different tissues on the first, third, and sixth days after the challenge in unvaccinated challenged birds. virus detection was significantly more frequent in the quails vaccinated once and challenged than in the twice-vaccinated challenged group (p≤0.05). on the third day of pi, the virus was detected in some organs of the challenged groups. on the sixth day of pi, the virus was detected only in the lungs of two unvaccinated and once-vaccinated challenged birds. it was concluded that the vaccination of quails against aiv h9 is necessary to protect them from clinical signs, as well as respiratory tract and intestine replication. two-time vaccination significantly protects the respiratory and intestine tracts, compared to one-time vaccination (p≤0.05).

تاثیر واکسیناسیون آنفلوانزای پرندگان h9n2 بر انتشار بافتی و پاسخ ایمنی در بلدرچین

این مطالعه در مورد تاثیر واکسیناسیون آنفلوانزای پرندگان h9n2 بر انتشار بافتی و پاسخ ایمنی در بلدرچین انجام شد. یک صد و بیست جوجه بلدرچین ژاپنی به 6 گروه مساوی تقسیم و تا پایان دوره آزمایش در مکان‌های مجزا تحت شرایط یکسان و دسترسی آزاد به آب ‌و خوراک نگه‌داری شدند. قبل از واکسیناسیون جهت تعیین میزان عیار پادتن ضد آنفلوانزا از ورید بال تعدادی از جوجه بلدرچین‌ها خون‌گیری انجام شد و در زمان تعیین شده 4 گروه از بلدرچین‌ها در 21 روزگی با دو دهم میلی لیتر واکسن غیرفعال آنفلوانزای پرندگان h9n2 موسسه واکسن و سرم سازی رازی زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند و دو گروه به عنوان کنترل واکسینه نشدند. سه هفته بعد دو گروه از بلدرچین‌های واکسینه مجددآ واکسینه شدند دو هفته بعد از واکسیناسیون دوم، جوجه های 3 گروه با یک دهم میلی‌لیتر از مایع آلانتوئیک حاوی eid50 105 ویروس آنفلوانزای h9n2 به روش چشمی- بینی تلقیح شدند. جوجه‌ها بعد از تلقیح، روزانه 2 بار ازنظر ثبت نشانه‌های درمانگاهی بررسی می شدند. نمونه‌های خون در روزهای 42، 56، 63 و 70 جهت تعیین تیتر پادتن ضد ویروس آنفلوانزای h9n2 به روش ممانعت از هماگلوتیناسیون گرفته شد. در روزهای 3،1 و 6 پس از تلقیح، 3 جوجه از گروه های چالش شده و کنترل به روش تصادفی انتخاب و بعد از آسان کشی کالبدگشایی شدند. نمونه‌های بافتی از نای، ریه، طحال، کبد، روده و مغز جهت ردیابی ویروس گرفته شد. پس از آماده کردن نمونه‌ های بافتی ویروس به روش rt-pcr ردیابی شد. در این بررسی نشان‌های بالینی و جراحات کالبد گشایی در بلدرچین‌های آلوده مشاهده نشد. میزان شناسایی ویروس از بافت‌های بلدرچین‌های دوبار واکسینه-چالش شده، به شکل معنی داری از یک بار واکسینه-چالش شده کمتر بود (p≤0.05)و واکسیناسیون از بروز نشانه‌های بالینی و تکثیر ویروس در دستگاه تنفس و گوارش بلدرچین جلوگیری نمود. این بررسی نشان داد واکسیناسیون بلدرچین ضد آنفلوانزای پرندگان h9n2 برای حفاظت بلدرچین از نشانه های بالینی و جلوگیری از تکثیر ویروس در دستگاه تنفس وگوارش ضروری است. همچنین دوبار واکسیناسیون نسبت به یک بار واکسیناسیون به شکل معنی داری از دستگاه تنفس و دستگاه گوارش بهتر حفاظت می نماید (p≤0.05).