a study of heavy metal status and its relationship with hematologic and biochemical indices in river buffaloes in southwest iran

Heavy metals are among the most important environmental pollutants which accumulate in various organs and are associated with several toxic effects. this study was performed to determine the status of heavy metals in river buffaloes in khuzestan province, iran, and its relationship with hematologic and serum biochemical parameters. a total of 103 apparently healthy buffaloes were sampled from the region. the concentration of heavy metals, including lead (pb), mercury (hg), and cadmium (cd), was determined in serum samples by atomic spectroscopy. in addition, complete blood counts and serum biochemical profiles were assessed. the serum concentration of cd, pb, and hg in the sampled buffaloes, as mean±standard error, were 0.55±0.01, 6.51±0.10, and 6.28±0.09 µg/l, respectively, which are within the permissible serum levels in the livestock. serum cd and hg levels showed no significant relationship with hematologic or biochemical analytes. however, there were significant negative correlations between pb levels and phosphorus, magnesium, sodium, as well as potassium concentrations, while serum iron was positively correlated with lead (p<0.05). in addition, there was a significant positive correlation between hg level and serum aspartate aminotransferase activity (p<0.05). despite the fact that river buffaloes in khuzestan spend a long time daily in the karun river with high industrial pollution, no serum evidence of heavy metal toxicity was found in these animals. it can be suggested that river buffaloes in khuzestan seem to be resistant to the environmental pollution caused by heavy metals. however, further studies are required to confirm this issue and identify its possible explanations.

بررسی وضعیت فلزات سنگین و ارتباط آن با شاخص های هماتولوژیک و بیوشیمیایی در گاومیش های رودخانه ای جنوب غرب ایران

فلزات سنگین از جمله مهم ترین آلاینده های زیست محیطی هستند که در اندام های مختلف تجمع یافته و با اثرات سمی متعددی همراه هستند. این مطالعه به منظور تعیین وضعیت فلزات سنگین در گاومیش های رودخانه ای استان خوزستان و ارتباط آن با پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرمی انجام شد. در مجموع از 103 گاومیش به ظاهر سالم از منطقه نمونه برداری شد. غلظت فلزات سنگین شامل سرب، جیوه و کادمیوم در نمونه های سرم با استفاده از طیف سنجی اتمی تعیین شد. علاوه بر این، شمارش کامل خون و مشخصات بیوشیمیایی سرم مورد بررسی قرار گرفت. غلظت سرمی کادمیوم، سرب و جیوه در گاومیش‌های نمونه‌برداری شده به‌عنوان میانگین ± خطای استاندارد به ترتیب 01/0 ± 55/0، 10/0 ± 51/6 و 09/0 ± 28/6 میکروگرم در لیتر بود که در محدوده سرمی مجاز دام قرار دارند. سطح سرمی کادمیوم و جیوه ارتباط معنی داری با آنالیت های هماتولوژیک یا بیوشیمیایی نشان نداد. با این حال، سطح سرب با غلظت‌های فسفر، منیزیم، سدیم و پتاسیم همبستگی منفی و معنی‌داری داشت و آهن سرم با سرب همبستگی مثبت داشت (05/0p<). همچنین بین سطح جیوه و فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز سرم (ast) همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت (05/0p<). علیرغم اینکه گاومیش های خوزستانی روزانه مدت زیادی را در رودخانه کارون با آلودگی صنعتی بالا سپری می کنند، هیچ مدرک سرمی دال بر سمیت فلزات سنگین در این حیوانات یافت نشد. به نظر می‌رسد گاومیش‌های رودخانه‌ای خوزستان در برابر آلودگی‌های محیطی ناشی از فلزات سنگین مقاوم هستند. برای تایید این موضوع و شناسایی توضیحات احتمالی آن نیاز به مطالعات بیشتری است.