effects of adjuvant and immunization route on antibody responses against naja naja oxiana venom

Naja naja oxiana (nno) is one of the important venomous species in iran. the current snakebite treatment is antivenom therapy that deals with hyper immunization of horses with crude or fractionated snake venom plus traditional adjuvants, like freund’s adjuvant. for improvement of antivenom production, it has been suggested to use different adjuvant systems or immunization procedures. in this study, humoral immune responses against immunogenic fractions of nno venom (nno3 and nno4) and crude venom have been compared by usage of different adjuvant and immunization routes. additionally, a new indirect enzyme-linked immunosorbent assay (elisa) was set up for the detection of specific antivenom antibodies. this study was conducted on six different groups of female dutch rabbits that were hyperimmunized using crude and fractionated nno venom, along with freund’s and mf59 adjuvants through subcutaneous or intramuscular route. the immunization was performed four times with 10-day intervals and the levels of specific antibodiees were detected by indirect elisa. the statistical analysis reveals a negligible variation in the antivenom titers among the venom-inoculated groups, regardless of the adjuvant type or the immunization route. finally, it was concluded that the fractions are efficient for antivenom production, and it is possible to use mf59 adjuvant via subcutaneous routes as an alternative to freund’s adjuvants considering its fair immunopotentiation capacity and safety in animals.

تاثیر ادجوانت و روش ایمن سازی برروی میزان آنتی بادی ایجاد شده برعلیه زهر مار ناجا ناجا اکسیانا

مار کبرای ایرانی nanja naja oxiana (nno) یکی از گونه های سمی مهم در ایران است. درمان فعلی مارگزیدگی برمبنای پادزهر ضد سم است که درنتیجه ایمن سازی حیوان هدف با زهر خام به همراه ادجوانت های معمول مانند ادجوانت فروند صورت می گیرد. برای بهبود فرایند تولید پادزهر، استفاده از ادجوانت های بهینه با عوارض کمتر و بهینه سازی روش های ایمن سازی پیشنهاد شده است. در این مطالعه، پاسخ‌های ایمنی هومورال در برابر فراکشن های ایمنی زای زهرخام nno و فراکشن های ایمنی زای آن (nno3, nno4) با استفاده از ادجوانت های مختلف و روش های ایمن‌سازی متفاوت، مقایسه شده است. برای همین منظور یک روش الایزای غیرمستقیم نیز برای تشخیص آنتی‌بادی‌های خاص برعلیه زهر توسعه داده شده است.این مطالعه بر روی شش گروه مختلف از خرگوش‌های ماده انجام شد که با استفاده از سم nno خام و فراکشن های آن، همراه با ادجوانت‌های فروند و mf59 از طریق زیر جلدی یا داخل عضلانی، ایمن شده بودند. ایمن سازی به مدت 4 بار در فواصل 10 روزه انجام شد و سطوح آنتی بادی اختصاصی با روش الایزای غیرمستقیم تشخیص داده شد.نتایج نشان‌دهنده تفاوت‌های جزئی بین سطوح پادزهر در دو گروه از گروه‌های دریافت کننده سم، دربین هر دو ادجوانت ذکر شده و هر دو مسیر ایمن سازی بوده است. البته در نهایت، کارایی فراکشن ها برای تولید پادزهر و امکان استفاده از ادجوانت mf59 در مسیر زیر جلدی به‌عنوان جایگزینی برای ادجوانت‌های فروند با توجه به ظرفیت تقویت پاسخ های ایمنی در حیوانات توصیه می شود.