bac to bac system efficiency for preparing hpv type 16 virus-like particle vaccine

Today, the human papillomavirus (hpv) l1 protein is the main target in the construction of prophylactic hpv vaccines. the production of virus-like particles (vlps) that closely resemble the natural structure of the hpv16 virus and induce high levels of virus-neutralizing antibodies in animals and humans is facilitated by the expression of hpv16-l1 protein in eukaryotic cells. the bac-to-bac system has been previously used to produce high levels of recombinant proteins. in this study, we utilized this expression system to generate hpv16-l1 vlps in spodoptra frugipedra (sf9) insect cells. the wild-type l1 gene of papillomavirus type 16 was selected from gene bank and placed in bacmid structure after codon optimization using pfast bac vector. the recombinant baculovirus containing hpv-16/l1 gene was then provided using the bac-to-bac system. it should be mentioned that the vector was transfected into the sf9 cell. the cells were then lysed and the expression of l1 protein was revealed by sds-page and confirmed by western blot. the l1 purification was performed through ni-nta chromatography. the vlp formation of papillomavirus l1 protein was visualized by transmission electron microscopy. the expressed recombinant l1 was ~60 kd on sds-page which was identified in western blot by a specific anti-l1 monoclonal antibody. the electron microscopy confirmed the assembly of vlps. results of this study showed that the production of this protein at the industrial level can be optimized using a baculovirus/sf9 system. the characteristics and advantages of this system are promising and it is a suitable candidate for protein synthesis.

اثربخشی سیستم بیانی bac to bac در تولید واکسن پاپیلوما

آلدسترون جزء کلیدی سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدسترون (raas) است. raas می تواند نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی covid-19 ایفا کند. همچنین، دینامیک محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (hpa) ممکن است در covid-19 تغییر کرده باشد. کورتیزول، به عنوان یک عامل مهم در ارزیابی فعالیت سیستم ایمنی، جزء مهمی از این محور است. مطالعه ی حاضر، سطح سرمی آلدوسترون و کورتیزول در بیماران سرپایی covid-19 را با شرکت کنندگان بالقوه غیر آلوده مقایسه کرد. هدف ما از این مطالعه همچنین بررسی ارتباط احتمالی بین سطوح سرمی آلدوسترون و کورتیزول با پیشرفت علائم بالینی در بیماران سرپایی covid-19 بود. داده های جمعیت شناختی (سن، جنس) و بالینی (درصد اشباع فشار اکسیژن، سرعت تنفس و تعداد ضربان قلب) جمع آوری شد. سطوح سرمی کورتیزول و آلدوسترون با استفاده از تکنیک الایزا اندازه گیری شد. علائم بالینی گروه pcr مثبت به مدت 28 روز در فواصل هفتگی پیگیری شد. spo2 در گروه pcr مثبت به طور قابل توجهی کمتر از گروه pcr منفی بود، اما میزان تنفس در گروه pcr مثبت به طور قابل توجهی بیشتر بود (p=0.03 and p=0.001, respectively). ما میزان قابل توجه بالاتری از آلدوسترون را در مردان گروه pcr منفی در مقایسه با زنان پیدا کردیم (0.05=p). سطح کورتیزول (or=0.93، p=0.033) و آلدوسترون (or=1.005، p=0.020) به ترتیب بر احتمال بروز علائم تنفسی در طول زمان تاثیر کاهشی و افزایشی داشتند. همچنین، در گذر زمان، شانس بروز علائم نورولوژیک در زنان دو برابر مردان بود (or=0.530، p=0.015). نتیجه گیری ما از یافته های این مطالعه این است که کورتیزول و آلدوسترون با احتمال بروز علائم تنفسی در طول زمان مرتبط هستند. با این حال، به نظر نمی رسد که سطح این دو نشانگر با پیشرفت علائم بالینی در گریدهای پایین covid-19 مرتبط باشد.