genetic diversity of hottentotta sp. scorpions (scorpionidae: buthidae) in khuzestan, iran

The genus of hottentotta sp. scorpion is one of the few medically important scorpions in iran. this study assessed the genetic relationship analysis of the cytochrome c oxidase subunit i (coxi) and 12srna genes and morphometric parameters among the population of hottentotta sp in khuzestan. morphological analysis using the anova t-test with a significance level of p-value less than 0.05 showed differences between the hottetotta saulcyi and hottetotta zagrosensis. however, this method was not able to distinguish between members of the same species. the amplification of gene fragments was done on 12srrna (374 bp), and cytochrome c oxidase subunit i (coxi) (624 bp) from hottentotta sp. collected from khuzestan by pcr. based on sequence 12srrna, all h. saulcyi specimens (hs4, hs6 and hs7) except hs5 were included in cluster b. while two specimens of h. zagrosensis (hz6 and hz1) with 99% bootstrap value were placed in cluster a. by using 12srrna sequences, the highest genetic distance between the khuzestan specimens was related to hs5 and hs7, which was calculated to be 16.7%. however, the amount of amino acid difference between hs5 and hs7 using the coxi sequence was 9.2%. the genetic distances of hs7 and hs5 with the only scorpion reference sequence, h. saulcyi, were 11.8% and 9.2%, respectively. morphological data showed the separation of the two species, consistent with molecular phylogenetic trees. on the other hand, the genetic distance of specimens hs7 and hs5 with other members of the group as well as the scorpion reference sequence using the coxi gene, confirmed the possibility of an intraspecies difference that could not be proved by the morphological data alone.

تنوع ژنتیکی عقرب های هوتنتوتا (scorpionidae: buthidae) در خوزستان، ایران

جنس عقرب هوتنتوتا یکی از معدود عقرب های مهم پزشکی ایران است. تجزیه و تحلیل مورفولوژیک با استفاده از آزمون تی تست annova با سطح معنی داری با ارزش p کمتر از 0.05 تفاوت بین هوتنتوتا سلسئی و هوتنتوتا زاگروسنسیس را نشان داد. با این حال، این روش قادر به تشخیص تفاوت بین اعضای یک گونه نبود. قطعات ژنی 12srrna (374 جفت باز) و سیتوکروم c اکسیداز زیرواحد1 (624 جفت باز) از عقرب های هوتنتوتا جمع آوری شده از خوزستان با روش pcr تکثیر گردیدند. بر اساس توالی 12srrna، تمام نمونه های هوتنتوتا سلسئی hs4)، hs6 و hs7) به جز hs5 در خوشه b قرار گرفتند، در حالیکه دو نمونه هوتنتوتا زاگروسنسیس (hz6 و hz1) با مقدار بوت استرپ 99 درصد در خوشه a جا شدند. با استفاده از توالی‌های 12srrna، بیشترین فاصله ژنتیکی بین نمونه‌های خوزستان مربوط به نمونه های hs5 و hs7 بود که این میزان 7/16 درصد محاسبه گردید. با این حال، میزان تفاوت اسید آمینه ای این دو نمونه با استفاده از توالی coxi 9.2٪ بود. فاصله ژنتیکی hs7 و hs5 با تنها توالی مرجع عقرب هوتنتوتا سلسئی به ترتیب 8/11 و 2/9 درصد بود. داده های ریخت شناسی جدایی دو گونه را نشان داد که این حالت با درخت فیلوژنی مولکولی مطابقت داشت. از سوی دیگر، فاصله ژنتیکی نمونه‌های hs7 و hs5 با سایر اعضای گروه و همچنین با توالی عقرب مرجع که با استفاده از ژن coxi انجام شده بود، احتمال وجود تفاوت درون گونه‌ای را تایید کرد که این تفاوت تنها با داده‌های مورفولوژیکی قابل اثبات نبود.