evaluation of a novel multi-epitope peptide vaccine candidate from lack, leif, gp63, smt antigens of leishmania major in balb/c mice

Leishmaniasis is one of the major health problems in most countries of the world. millions of people around the world are at risk for the disease. given the prevalence of this parasite in iran and developing countries and the emergence of resistance in some cases to existing drugs, developing an effective vaccine against leishmaniasis is necessary. this research aims to design a multi-epitope vaccine derived from lack, leif, gp63, and smt antigens of leishmania major based on the combination of bioinformatics methods. the synthesized construct with 16.86 kda was cloned and sub-cloned in pegfp- n1 and plexsy-neo2, respectively. they were then transfected in promastigotes of l. tarentolae. after confirmation of expression, immunization was carried out in 8 groups of balb/c mice (9 mice per group) three times at two-week intervals. cellular immune responses were assessed before and after the challenge by l. major. furthermore, at 3rd week post-infection, the survival rate, mean lesion size, and parasite burden were assessed. all vaccinated mice demonstrated partial immunity to higher ifn-γ levels than the control groups (p<0.05). immunized mice with cytosolic complex (g1) indicated the highest levels of ifn-ɤ and ratio of ifn ɤ/ il-4, the lowest levels of il-4 and il-10 compared to control and the other groups (p≤0.05), and produced a partial th1 immune response. mean lesion size and parasite burden of g1 and g5 reduced significantly compared to the other and control groups post-challenge (p<0.05). the outputs of our result could be a hopeful sign in the achievement of practical approaches as multi-epitope vaccines against leishmania major.

ارزیابی واکسن پپتیدی چند اپی توپی جدید از آنتی ژن های lack، leif، gp63، smt لیشمانیا ماژور در موش بالب سی

لیشمانیوز یکی از مشکلات عمده بهداشتی در اکثر کشورهای جهان است. میلیون ها نفر در سراسر جهان در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. با توجه به شیوع این انگل در ایران و کشورهای در حال توسعه و همچنین بروز مقاومت در برخی موارد به داروهای موجود، نیاز به تولید واکسن موثر علیه لیشمانیوز ضروری است. هدف از این تحقیق طراحی واکسن چند اپی توپی مشتق از آنتی ژن های lack، leif، gp63، smt لیشمانیا ماژور بر اساس روش های ترکیبی بیوانفورماتیک می باشد. سازه سنتز شده با 86/16 کیلو دالتون به ترتیب در pegfp-n1 و plexsy-neo2 کلون و زیر کلون شد. سپس ترانسفکشن در پروماستیگوت l. tarentolae انجام شد. پس از تایید بیان، ایمن سازی در 8 گروه موش balb/c (هر گروه 9 موش) در سه نوبت با فواصل زمانی دو هفته ای انجام شد. پاسخ های ایمنی سلولی قبل و بعد از چالش از طریق l. major ارزیابی شد. همچنین در هفته سوم پس از عفونت، میزان بقا، میانگین اندازه ضایعه و بار انگل بررسی شد. تمام موش‌های واکسینه‌شده در مقایسه با گروه‌های کنترل دارای سطح بالاتر از ifn-γ بودند و مصونیت جزئی را نشان دادند (05/0p< ) . موش‌های ایمن‌شده با کمپلکس سیتوزولی (g1) بالاترین سطح ifn-ɤ و نسبت ifn ɤ/il-4و همچنین کمترین سطح il-4 و il-10 را در مقایسه با گروه‌های کنترل و سایر گروه‌ها نشان دادند (05/0p< ) و یک پاسخ ایمنی جزئی th1در آنها ایجاد شد. میانگین اندازه ضایعه و بار انگل g1 و g5 نسبت به گروه های دیگر و کنترل پس از چالش به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p< ) .نتایج این مطالعه می‌تواند نشانه امیدوارکننده‌ای در دستیابی به رویکردهای موثر به عنوان واکسن‌های چند اپی توپی علیه لیشمانیا ماژور باشند.