polycystic ovary syndrome develops the complications of assisted reproductive technologies

Ovarian hyperstimulation syndrome (ohss) is a serious complication that remains a threat to every patient experiencing stimulation of ovulation. polycystic ovary syndrome (pcos) appears to be the most important predisposing factor for ohss. the severity of ohss is associated with the degree of the follicular response to the ovulation inducing agents. the objective of this study was to investigate the relationship between pcos with the risk of moderate-to-severe ohss in intracytoplasmic sperm injection treatment patients. sixty patients in the reproductive ages (20-38), including ohss patients and age-matched normoresponders were included in this study. patients who had larger follicle counts on the day of hcg injection were considered at risk for developing moderate-to-severe ohss. in addition, oocyte quality was assessed about 20-30 min after oocyte pickup. the incidence of ohss in pcos patients increased significantly up to 13.9 times higher than in patients without pcos (or=13.900; p=0.007). moreover, moderate-to-severe ohss increased significantly (or=3.860; p=0.043) in patients with primary infertility than those with secondary infertility. in addition, oocyte quality was not affected with the severity of ohss. in conclusion, the risk of moderate-to-severe ohss is correlated with pcos and primary infertility without affecting oocyte quality.

سندرم تخمدان پلی کیستیک موفقیت باروری در فناوری های کمکی تولیدمثل را تحت تاثیر قرار می دهد

سندرم تحریک بیش از تخمدان (ohss) یک عارضه جدی و در نتیجه تهدیدی برای هر بیمار در معرض فرایند تحریک تخمک گذاری است. به نظر می رسد سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) مهم ترین عامل مستعد کننده برای ohss است. شدت عارضه ohss با وضعیت پاسخ دهی فولیکول ها به عوامل القاکننده تخمک گذاری مرتبط است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین سندرم تخمدان پلی کیستیک با خطر ohss متوسط تا شدید در بیمارانی بود که تحت درمان با تکنیک تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (icsi) قرار داشتند. تعداد 60 بیمار در سن باروری (20-38) شامل افراد مبتلا به ohss و افراد با وضعیت طبیعی (از نظر پاسخ دهی به عوامل القاکننده تخمک گذاری) در این مطالعه وارد شدند. بیمارانی که در روز تزریق hcg، فولیکول بزرگتر بیشتری داشتند به عنوان افراد در معرض ابتلا به شکل متوسط تا شدید ohss در نظر گرفته شدند. علاوه بر این، کیفیت اووسیت حدود 20-30 دقیقه پس از اخذ تخمک مورد قرار گرفت. شیوع ohss در بیماران مبتلا به pcos به طور قابل توجهی (13/9 برابر) بیشتر از افراد بدون pcos بود (or = 13.900؛ p=0.007). همچنین، شیوع ohss متوسط تا شدید در بیماران مبتلا به ناباروری اولیه در مقایسه با بیماران مبتلا به ناباروری ثانویه به طور قابل توجهی بیشتر بود (or=3.860; p=0.043). با این حال، کیفیت اووسیت تحت تاثیر شدت ohss قرار نگرفته بود. لذا می توان چنین نتیجه گرفت که خطر وقوع ohss متوسط تا شدید با pcos و ناباروری اولیه در ارتباط است ولی این بیماری تاثیری بر روی کیفیت اووسیت ندارد.