effect of honey bee venom on experimental autoimmune encephalomyelitis (eae) as a model for multiple sclerosis (ms)

Experimental autoimmune encephalomyelitis (eae) has been widely employed as a model to study multiple sclerosis (ms). interleukin-27 (il-27) inhibits th17 activity and breaks the normal activity of effector t cells which cause autoimmunity. bee venom (bv) has been used as a form of medicine from the time of ancient greece and china. bv and bv-derived active components might have potent therapeutic effects on refractory immunological and neurodegenerative diseases, such as ms. this study aimed to investigate the effect of iranian honey bee venom on the progression of eae in mice. initially, eae was induced in 12 female c57bl/6 mice through immunization with an emulsion of myelin oligodendrocyte glycoprotein 35-55 (mog35- 55) in complete freund’s adjuvant (cfa), followed by administration of pertussis toxin (ptx) in phosphate buffer. following the appearance of clinical signs, the mice were treated intraperitoneally with bv. histopathological and immunological studies were investigated, and eae was induced in animals within 9-14 days. results revealed a significant reduction in il-27 levels following eae induction in mice. however, bvtreated mice showed a significant increase in il-27, compared to controls. histopathology results revealed that the number of inflammatory cells was reduced in the brain parenchyma following bv treatment. based on the results obtained in the present study, bv may be a suitable candidate for the treatment of inflammatory diseases, such as ms.

آنسفالومیلیت تجربی خود ایمن(EAE) مدلی برای مولتیپل اسکلروزیس (MS) و درمان آن با زهر زنبور عسل (BV)

یکی از بیماریهای مهم پزشکی که در ایران روز به گسیترش می باشد و هنوز درمان قطعی برای آن یافت نشده است ، بیماری ام اس یا همان مولتیپل اسکلروسیز می باشد. EAE بطور وسیعی بعنوان مدلی برای مطالعه بیماری ام اس استفاده می‌شود. اینترلوکین27 اثرات پیچیده‌ای روی پاسخ ایمنی Th17 برای مختل کردن طبیعی سلول‌های Tافکتور که منجر به خودایمنی می‌شود، دارد. درمان با زهر زنبورعسل از طب سنتی یونان باستان و چین آمده است. زهر زنبور عسل و مشتقات فعال آن ممکن است اثرات شدید درمانی در بیماری‌های ایمنولوژیک و عصبی مانند ام‌اس داشته باشد.در این تحقیق، تأثیر زهر زنبورعسل ایرانی در توقف پیشرفت EAE در موش مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش‌ها: 12 موش ماده C57BL/6 بوسیله امولسیون پپتیدMOG و ادجوانت و بعد از آن تزریق سم پرتوسیس القا شد. پس از ظهور علائم کلینیکی ، زهر زنبور عسل ایرانی بصورت درون صفاقی به موش‌ها تزریق شد. تغییرات هیستوپاتولوژیکی و ایمینولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: EAE در طی روزهای 914 ایجاد شد. نتایج حاصل نشان داد که سطح IL27 در موش‌های EAE بطور معناداری کاهش یافته است و در گروه‌ درمان با BV نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری دارد. نتایج هیستوپاتولوژیکی نشان از کاهش میزان سلول‌‌های التهابی در پارانشیم مغز را دارد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج بدست آمده ، زهرزنبور عسل می‌تواند کاندیدی برای درمان بیماری‌های التهابی از قبیل ام‌اس باشد.