anti-depressant effect of betaine mediates via nitrergic and serotoninergic systems in ovariectomized mice

This study aimed to determine the anti-depressant effect of betaine (bt) in ovariectomized mice and its possible interaction with nitrergic and serotoninergic systems. in experiment 1, the mice were divided into control and sham groups, ovariectomy (ovx), ovx+bt (12.5mg/kg), ovx+bt (25 mg/kg), and ovx+bt (50mg/kg) groups. in experiment 2, the mice were assigned into control and sham, ovx, ovx+bt (50mg/kg), ovx+lname (10 mg/kg), as well as ovx+injection of the bt and l-name. experiments 3-5 were similar to experiment 2, except for l-arginine (50 mg/kg), fluoxetine (5 mg/kg), and cyproheptadine (4 mg/kg) that were injected instead of the l-name. subsequently, forced swimming test (fst), tail suspension test (tst), and open field test (oft) were performed in this study. moreover, this study determined serum malondialdehyde (mda), superoxide dismutase (sod), glutathione peroxidase (gpx), and total antioxidant status levels. according to the findings, ovx increased immobility time, compared to the control group (p<0.05). in addition, bt (50mg/kg) decreased depression-induced immobility time, compared to the ovx group (p<0.05). the co-injection of the bt+l-name decreased depression-induced immobility time in tst and fst, followed by an increase in the number of crossing in oft(p<0.05).moreover, the co-injection of the bt+l-arginine significantly diminished the antidepressant activity of bt on immobility time and decreased positive effect of bt on the number of crossing (p<0.05). the co-injection of the bt+fluoxetine significantly amplified the antidepressant activity of bt on immobility time and number of crossing (p<0.05). furthermore, the coinjection of the bt+cyproheptadine decreased antidepressant activity of bt on immobility time and number of crossing (p<0.05). the bt (25 and 50mg/kg) reduced the mda; however, it elevated sod and gpx levels in ovx mice (p<0.05). it seems that antidepressant activity of bt mediates via nitrergic and serotoninergic systems in ovx mice.

Anti-depressant effect of Betaine mediates via nitrergic and serotoninergic systems in ovariectomized mice

روش های متداول برای درمان سرطان، از جمله جراحی ، پرتودرمانی و شیمی درمانی، به صورت اختصاصی بر سلول های توموری اثر نمی‌گذارند و برای سلول های طبیعی بدن عوارض جانبی مهلکی دارند. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به دلیل گرایش ذاتی در مهاجرت به سمت بافت تومور، گزینه ای امیدوارکننده برای تحویل عوامل ضد توموری و یا تولید آن ها در موضع اختصاصی تومور هستند. با این حال، انتقال ژن های خارجی به داخل سلول های بنیادی مزانشیمی امری چالش برانگیز است، چرا که سلول هایی سرسخت در پذیرش ژن خارجی هستند. بنابراین ورود ژن به داخل این سلول ها نیاز به بهینه سازی دارد. انتقال ژن با استفاده از مواد شیمیایی از جمله لیپوفکتامین، در مقایسه با سایر روش‌ها راحت تر انجام می شود و سمیت سلولی کمتری دارد. با این حال، محدودیت اصلی در استفاده از لیپوفکتامین، پایین بودن کارایی انتقال ژن است. هدف این مطالعه ارزیابی و پیشنهاد مقادیر مطلوب اجزای لیپوپلکس (مجموعه لیپوفکتامین، بافر و DNA) برای افزایش کارایی انتقال ژن به سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی انسان (hASCs) بود. یافتن زمان بیان مطلوب ژن خارجی و غلظت مطلوب آنتی بیوتیک G418 نیز از اهداف دیگر این مطالعه بود. پس از انتقال ژن، درصد سلول‌های بیان کننده eGFP با استفاده از میکروسکوپ فلورسانس و نرم افزار ImageJ در فواصل 12 ساعته به مدت 48 ساعت ارزیابی شد. همچنین میزان زنده‌مانی hASCs در مواجهه با غلظت‌های مختلف آنتی بیوتیک G418 با استفاده از روش MTT اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ترکیبی از 2 میکرولیتر لیپوفکتامین LTX به همراه 0.75 میکرولیتر بافر آن (&PLUS&) و 0.75 میکروگرم از DNA پلاسمیدی باعث بهبود کارایی انتقال ژن به hASCs به میزان 23.75٪ می‌شود. بهترین بازه زمانی برای ارزیابی بیان پروتئین فلئورسنت در این سلول ها، بین 12 تا 24 ساعت پس از انتقال ژن بود. همچنین، غلظت مطلوب آنتی‌بیوتیک G418 معادل 0.25 میلی گرم در میلی لیتر بود. در مجموع، نتایج این مطالعه نشان داد که احتمال بیان ژن خارجی با هدف درمانی در hASCs به مقدار بهینه شده اجزای لیپوپلکس و بازه زمانی طلایی برای ارزیابی وضعیت بیان آن ژن بستگی دارد.