possible acute poisoning by sinapis arvensis in sheep: clinical, laboratory and necropsy findings

An outbreak of possible acute poisoning by sinapis arvensis occurred in a flock of 50 fat-tailed sheep located in the semnan province of iran. sinapis arvensis is an annual or winter annual plant of the genus sinapis in the family brassicaceae, commonly known as field mustard, wild mustard or charlock. the poisonous constituents are volatile oil of mustard, the alkaloid sinapin, and the alkaloidal glucoside sinalbin. the flock was grazing in land containing high amounts of wild mustard (sinapis arvensis) in late spring. seven sheep (aged between 1 and 5 years) died within approximately 3 days. the affected animals displayed signs of depression, reluctance to move, tachycardia, tachypnea, mucoid and hemorrhagic nasal discharges, pale conjunctiva, ataxia, abdominal pain, bruxism, and anorexia. rectal temperature in these animals was normal to high (39-41.5 °c). ruminal movements were reduced (1-2/min). serum biochemical levels in affected sheep showed marked increases of blood urea nitrogen (bun), gamma glutamyl transferase (ggt), magnesium (mg), and phosphorous (p) and a marked decrease in calcium (ca). in urinalysis, marked hemoglobinuria and proteinuria were observed. necropsy findings included congestion in lungs and hemorrhage on the epicardial and endocardial heart surfaces, on the surface and medulla of the kidneys, and abomasal mucosa. the liver was also congested with a nutmeg pattern. rumen contents included digested materials and large quantities of seeds and stems of wild mustard. for the first time, our findings confirmed wild mustard toxicosis in sheep in iran.

یافته های بالینی، آزمایشگاهی و کالبدگشایی مسمومیت احتمالی حاد با خردل وحشی در گوسفند

در یک گزارش از شهرستان سمنان رخدادی از مسمومیت احتمالی یک گله 50 راسی از گوسفندان با خردل وحشی گزارش گردید. Sinapis arvensis یک گیاه سالانه یا زمستانی سالانه از جنس Sinapis در خانواده Brassicaceae است. این بیماری معمولاً به عنوان خردل مزرعه یا خردل وحشی شناخته می شود. ترکیبات سمی روغن فرار از خردل ، سیناپین آلکالوئید و آلکالوئید گلوکزوزیدینالین هستند.گله در یک مزرعه که حاوی مقادیر بسیار زیادی خردل وحشی چرا می کردند. . هفت حیوان (در بازه سنی یک تا پنج ساله) در طی سه روز تلف شدند. حیوانات علایمی از قبیل افسردگی، عدم تمایل به حرکت، افزایش ضربان قلب و تنفس، ترشحات موکوسی و خونی از بینی، رنگ پریدگی مخاطات، عدم تعادل، درد شکمی، دندان قروچه و بی اشتهایی را به درجات مختلف نشان می دادند. دمای رکتال در این حیوانات از حد نرمال تا زیاد (3941.5 درجه سانتیگراد) بود. حرکات شکمبه به 12 در دقیقه کاهش یافت. پس از خونگیری و بررسی بیوشیمیایی سرم خون افزایش مشخصی در نیتروژن اوره خون، گاماگلوتامیل ترانسفراز (GGT)، منیزیم و فسفر و کاهش مشخصی در میزان کلسیم سرم مشاهده گردید. در بررسی ادرار حضور هموگلوبین و پروتیین در ادرار مشهود بود. ضایعات کالبدگشایی شامل پرخونی ریه، خونریزی در سطوح اندوکارد و اپیکارد قلب و سطح و مدولای کلیه و مخاطات شیردان بود و پرخونی کبد همراه با الگوی جوز هندی مشاهده گردید. شکمبه حاوی مواد غذایی هضم شده همراه مقادیر بالای دانه خردل وحشی بود.