prevalence determination of m. hominis and m. genitalium in the semen samples in the northeast of iran using culture and multiplex polymerase chain reaction

Infertility has recently become a growing social and economic world problem. genital mycoplasmas, such as mycoplasma hominis and m. genitalium, are most frequently associated with several adverse effects on men’s fertility. the present study aimed to determine the prevalence of m. hominis and m. genitalium in the semen samples in the northeast of iran. during this cross-sectional study from february to may, 2018, 100 semen samples were collected from 100 infertile men in mashhad, khorasan razavi province, northeast of iran. the presence of m. hominis and m. genitalium was detected by cultivation, polymerase chain reaction (pcr), and multiplex pcr assays. the colony of mycoplasma was confirmed by diene’s stain; moreover, arginine hydrolysis, glucose, and urea utilization were evaluated. the following semen indices were analyzed according to world health organization guidelines for semen analysis: color, volume, appearance, liquefaction, viscosity, concentration, ph, leukocyte concentration, progressive motility, morphological normality, motile sperm concentration, functional sperm concentration, sperm motility index, and functional sperm. the gene of 16srrna (gpo1& mgso primers) was used as the target gene of the mycoplasma genus in pcr assay. multiplex-pcr was performed with a specific primer for conserved regions in the 16srrna gene for m. hominis (rnah1& rnah2 primers) and the 140-kda adhesion protein gene for m. genitalium (mg1 & mg2 primers). according to the results, 9 (9%) samples were pcr-positive for mycoplasma spp, while there were 7 (7%) cases isolated by cultivation. m. hominis was detected in 8 (8%) samples by multiplex pcr, while there was no evidence for m. genitalium. the mean age scores of all infertile and infected men were obtained at 31 and 30 years, respectively. the study could not show any statistical correlation between mycoplasma infection and abnormal semen parameters. the heterogeneity of mycoplasma prevalence in the reports can be ascribed to differences in geographic areas, the sensitivity of the identification method, condition of the group (fertile/infertile), sample size, and operator proficiency. various results have been reported in numerous studies conducted on the relationship between mycoplasma infection and abnormal semen parameters.

تعیین شیوع مایکوپلاسما هومونیس و مایکوپلاسما جنیتالیوم در مردان نابارور در شمال شرق ایران با روشهای کشت و Multiplex-PCR

امروزه ناباروری یکی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی در سراسر جهان است. مایکوپلاسماهای ژنیتال از قبیل مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم در بسیاری از موارد باعث ایجاد اثرات نامطلوب بر باروری مردان می شوند. این مطالعه بر آن است که میزان شیوع مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم را بوسیله کشت ، PCR و multiplex PCR برای اولین بار در نمونه مایع منی مردان نابارور در شمال شرق ایران بررسی کند. در طی یک مطالعه توصیفیمقطعی 100 نمونه مایع منی از مردان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری مشهد از بهمن 1396 تا اردیبهشت 1397 جمع آوری شد. پس از تلقیح نمونه ها در محیط انتقالی، کشت در محیط های PPLO براث و PPLO آگار، رنگ آمیزی داینس و آزمایشات رایج بیوشیمیایی انجام شد. نمونه مایع منی براساس دستورالعمل WHO از نظر فاکتورهای رنگ، حجم، مایع شدن، ویسکوزیته، غلظت، pH، گلبول های سفید، مورفولوژی طبیعی، غلظت اسپرم های متحرک، غلظت اسپرم های فانکشنال و ایندکس حرکت مورد بررسی قرار گرفت. پس از استخراج DNA از تمامی نمونه ها، طی آزمایش PCR از پرایمرهای GPO1و MGSO بمنظور شناسایی ژن 16S rRNA متعلق به جنس مایکوپلاسما استفاده شد. همچنین آزمایشmultiplex PCR جهت شناسایی مایکوپلاسما هومینیس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی (RNAH1& RNAH2) از ژن 16S rRNA و جهت شناسایی مایکوپلاسما ژنیتالیوم از پرایمرهایMG1 و MG2 از ژن 140kDa Adhesion Protein انجام شد. نتایج حاصل ازPCR نشاندهنده وجود جنس مایکوپلاسما در %9 نمونه ها بود، درحالیکه با روش کشت 7 مایکوپلاسما (7%) جداسازی شد. توسط آزمایشات بیوشیمیایی ایزوله های مایکوپلاسما به عنوان مایکوپلاسما هومینیس شناسایی شد و از نظر مایکوپلاسما ژنیتالیوم منفی بودند. با multiplex PCR از 9 نمونه جنس مایکوپلاسما، 8 نمونه (8%) متعلق به مایکوپلاسما هومینیس بود و مایکوپلاسما ژنیتالیوم یافت نشد. میانگین سنی مردان نابارور تحت مطالعه و واجد عفونت مایکوپلاسمایی به ترتیب 31 و 30 سال بود. در این مطالعه هیچ ارتباط معنا داری میان عفونت مایکوپلاسمایی و اسپرم های غیرطبیعی دیده نشد. نتایج مطالعات میزان شیوع مایکوپلاسما هومینیس و مایکوپلاسما ژنیتالیوم در ایران بین 4/1 تا 40 درصد متفاوت است. تحقیقات متعددی با نتایج گوناگون، برای اثبات ارتباط بین عفونت مایکوپلاسمایی و غیرطبیعی شدن فاکتورهای مایع منی وجود دارد.