determination of the effective dose of curcumin alone and in combination with antimicrobial peptide cm11 on promastigote forms of iranian strain of l. major (mrho / ir / 75 / er)

Zoonotic cutaneous leishmaniasis t caused by leishmania major is spread in focal areas of more than 90 countries in the tropics, subtropics, and southern europe. in the absence of any effective vaccine, the only means to treat and control leishmaniasis is conventional medication. glucantime is the first choice of anti-leishmanial drug, has serious side effects like high toxicity, exorbitant cost, problems with the administration and development of resistance. curcumin is the active component from the rhizome of herb curcuma longa, possessing many pharmacological and biological activities with antiprotozoal and anti-proliferative effects which make it a good alternative to existing therapy. antimicrobial peptides like cm11, a small peptide consisting of 11 amino acids, are also novel potential drugs against at least wide spectrum of microbial organisms. the aim of this study was to evaluate the effect of curcumin alone and in combination with cm11 on promastigote form of l. major (mrho / ir / 75 / er) for 12h and 24h in vitro. the results of giemsa staining showed that the morphology of the flagellum and cell shape increased changed with increasing concentration of curcumin (5 μm, 10 μm, 20 μm, 40 μm and 80 μm). mtt and trypan blue results demonstrated that the promastigotes were susceptible against curcumin in dose and time dependent manner, while cm11 alone at concentration of 8 μm as well as in combination with 10 and 20 μm curcumin had no significant effect on promastigotes. our results revealed that curcumin can provide a new curative candidate against cutaneous leishmaniasis.

تعیین تاثیر کورکومین به تنهایی و به همراه پپتید ضد باکتریایی CM11 بر روی پروماستیگوت لیشمانیا ماژور سویه ایران (MRHO/IR/75/ER)

ابتلا به لیشمانیوز جلدی در بیشتر از 90 کشور گرم سیر، نیمه گرمسیر و اروپای جنوبی قابل مشاهده می­باشد. در غیاب واکسن موثر، تنها راه مبارزه و کنترل لیشمانیوز از طریق معالجه معمول دارویی می­باشد. داروی گلوکانتیم که به عنوان داروی انتخاب اول بر ضد لیشمانیوز مورد استفاده قرار می­گیرد، از معایب و آثار جانبی زیادی از قبیل سمی بودن و ایجا د مقاومت دارویی برخوردار است. کورکومین جزء فعال زردچوبه می­باشد و دارای فعالیت های فارماکولوژیک و بیولوژیک از قبیل آنتی میکروبیال و ضد تکثیر سلولی می­باشد، و این خصوصیات آن را به عنوان آلنترناتیو خوبی برای مبارزه با میکروب­ها قرار می­دهد. پپتیدهای ضد باکتریایی از قبیل CM11 که یک پپتید کوچک با 11 اسید آمینه می­باشد، همچنین می­توانند به عنوان داروهایی بر علیه طیف وسیعی از میکرواورگانیسم­ها مورد استفاده قرار گیرند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر کورکومین به تنهایی و به همراه پپتید CM11 بر روی شکل پروماستیگوت انگل لیشمانیا بود. در رنگ آمیزی گیمسا نشان داده شد که کورکومین وابسته به غلظت (5 µM, 10 μM, 20 μM, 40 μM and 80 μM) بر روی موفولوژی تاژک و شکل انگل تاثیر می­گذارد. نتایج MTT و رنگ آمیزی Trypan blue نشان دادند که فرم پروماستیگوت انگل در مقابل کوکومین وابسته به غلظت حساس بود در حالی که حساسیت ملموسی در مقابل پپتید CM11 به تنهایی در غلظت 8 میکرومولار و یا به همرا کورکومین در غلظت­های 10 و 20 میکرومولار نشان نداد. نتایج این مطاله نشان می­دهند که کورکومین می­تواند به عنوان کاندید بر علیه لیشمانیای جلدی مورد ارزیابی قرار گیرد.