نقش واسطه ای اضطراب اجتماعی در‌ رابطه میان کارکردهای خانواده و احساس ‌تنهایی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ‌‌ای اضطراب اجتماعی در رابطه میان کارکردهای خانواده و احساس‌تنهایی در دانش ‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرستان بابلسر صورت گرفته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی است و روش آن توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل همه دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه با میانگین سنی 16 سال در مدارس دولتی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 99-1398 بود. از میان آنها 252 دانش‌ آموز به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای دو مرحله‌ای از طریق جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند و به پرسشنامه کارکرد خانواده (اپستاین و همکاران، 1983)، مقیاس اضطراب ‌اجتماعی (کانر و همکاران، 2000) و احساس ‌تنهایی (آشر و همکاران، 1984) پاسخ دادند. تحلیل داده‌ های به دست‌آمده از ارزیابی مدل پیشنهادی به روش معادلات ساختاری با به ‌کارگیری نرم افزار spss26 و smartpls2 انجام شده است. یافته‌ها نشان دادند که مدل پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است و اختلال در کارکرد خانواده، اثر مستقیم بر اضطراب اجتماعی و احساس تنهایی دارد. افزون بر این اضطراب اجتماعی اثر مستقیم بر احساس تنهایی می گذارد. همچنین کارکرد خانواده بر احساس تنهایی به واسطه اضطراب اجتماعی موثر است. بر اساس نتایج این پژوهش، اختلال در کارکرد خانواده به افزایش اضطراب ‌اجتماعی و احساس‌تنهایی می ‌انجامد. بنابراین توجه متخصصان به متغیرهای پیش‌بین و تاثیر آنها در روابط نهاد خانواده امری ضروری است.

the mediating role of social anxiety in the relationship between family functioning and students' loneliness

the present study sought to examine the mediating role of social anxiety in the relationship between family functioning and loneliness among senior high school girls in babolsar. the research was applied in nature and employed a descriptive-correlational method using structural equation modeling. the statistical population was comprised of all senior high school girls with an average age of 16 in public schools in babolsar during the 2019-2020 academic year. a total of 252 students were selected through two-stage cluster random sampling based on krejcie and morgan’s table. they completed the family assessment device questionnaire (epstein et al., 1983), the social anxiety scale (connor et al., 2000), and the loneliness scale (asher et al., 1984). data analysis was conducted using structural equation modeling with spss26 and smartpls2 software. the findings indicated that the proposed model had a good fit and that family dysfunction had a direct effect on social anxiety and loneliness. additionally, social anxiety had a direct effect on loneliness. moreover, family functioning influenced loneliness through the mediation of social anxiety. according to the results, family dysfunction leads to increased social anxiety and loneliness. therefore, it is essential for specialists to pay attention to predictive variables and their impact on family relationships.