مقایسه سبکهای دلبستگی و تمایزیافتگی خود در والدین با گرایش به تک فرزندی و چندفرزندی

هدف این پژوهش مقایسه سبکهای دلبستگی و تمایزیافتگی خود در والدین با گرایش به تک فرزندی و چندفرزندی بوده است. روش پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای (پس رویدادی) بود. جامعه آماری شامل والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر مرودشت بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 50 نفر از والدین با گرایش به تک فرزندی و 50 نفر از والدین با گرایش به چند فرزندی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات لازم از پرسشنامه گرایش به فرزندآوری (عنایت و پرنیان، 1392)، پرسشنامه سبکهای دلبستگی (هازن و شیور، 1987) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود (دریک، 2011) استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات این پژوهش، از آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) برای بررسی تفاوت میان گروهها استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده و با استفاده از آزمون مانوا می توان گفت میانگین نمرات سبکهای دلبستگی ناایمن  (اجتنابی و دوسوگرا) در والدین با گرایش به تک فرزندی نسبت به والدین با گرایش به چندفرزندی بیشتر بود، به جز سبکهای دلبستگی ایمن که میانگین آن در والدین با گرایش به چند فرزندی بیشتر دیده شد. همچنین یافته ها نشان دادند که والدین با گرایش به تک فرزندی در واکنش پذیری هیجانی و برش هیجانی به جز موضع من دارای نسبتی بالاتر در مقایسه با والدین با گرایش به چند فرزندی بودند.

a comparison of attachment styles and self-differentiation in parents with tendency to have one child and multiple children

the aim of this study was to compare the attachment styles and self-differentiation in parents with tendency to have one child and multiple children. this study had a causal-comparative (ex post facto) design. the research population was comprised of all parents of primary school students in marvdasht city. simple random sampling method was utilized and 50 parents with tendency to have one child and 50 parents with tendency to have multiple children were selected. the research instruments included tendency to have children questionnaire (enayat & parnian, 2013), attachment styles questionnaire (hazan & shaver, 1987) and self-differentiation scale (drake, 2011). multivariate analysis of variance (manova) was utilized to analyze the data. the results showed that the mean scores of insecure attachment styles (anxious/avoidant and anxious/ambivalent) was higher in parents with tendency to have one child than parents with tendency to have multiple children, except for secure attachment styles which was higher in parents with tendency to have multiple children. furthermore, findings indicated that parents with tendency to have one child had higher levels of emotional reactivity and emotional cut-off in comparison with parents with tendency to have multiple children except for i position.