تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر رشد خودمختاری هیجانی و عواطف دانش آموزان

خودمختاری و عواطف از مهم‌ ترین مولفه‌ های اثرگذار بر کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی دانش‌ آموزان‌ اند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر رشد خودمختاری و عاطفه مثبت و منفی دانش‌ آموزان پسر انجام شده است. روش این پژوهش از نوع شبه‌ آزمایشی به ‌صورت پیش ‌آزمون- پس‌ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل همۀ دانش ‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه ناحیه 3 شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 بود. در مرحله اول 181 نفر به شیوه در دسترس از جامعه انتخاب شدند و در مرحله بعد تعداد 30 نفر انتخاب شدند که کمترین نمرات را در پرسشنامه خودمختاری به ‌دست آورده بودند و به ‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیها پرسشنامه خودمختاری اشتاینبرگ و سیلوربرگ (1986) و پرسشنامه عاطفه مثبت و منفی واتسون و همکاران (1988) را تکمیل کردند. افراد گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقه ‌ای آموزش واقعیت ‌درمانی گروهی را دریافت کردند. داده‌ ها با روش آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت ‌درمانی بر رشد خودمختاری و عاطفه مثبت و منفی دانش ‌آموزان تاثیر معنادار داشته است. این نتایج تلویحات کاربردی و پژوهشی مهمی برای مراکز آموزشی و درمانی و پژوهشگران دارد. 

the effectiveness of group reality therapy in the development of emotional autonomy and positive and negative affect in students

autonomy and positive and negative affect are among the most significant factors affecting the quality of life and academic achievement of students. accordingly, this study aimed to examine the effectiveness of group reality therapy in the development of emotional autonomy and positive and negative affect in male students. this quasi-experimental study had a pretest-posttest control group design. the statistical population of the study included all male senior high school students in isfahan (district 3) in 2018-19 school year. in order to select the sample, first 181 individuals were selected through convenience sampling. in the next stage, 30 students who had gained the lowest scores on the autonomy questionnaire were randomly assigned to the experimental and control groups. the subjects completed emotional autonomy scale (steinberg & silverberg, 1986) and the positive and negative affect schedule (panas) (watson et al., 1988). the experimental group received training in group reality therapy in eight 90-minute sessions. the collected data were analyzed by ancova. the results showed that training in group reality therapy had a significant effect on the development of emotional autonomy and positive and negative affect in students. the findings of the study have important implications for researchers as well as education and therapeutic centers.