اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر ذهنی سازی بر بهبود رابطه مادر- کودک و سطوح دلبستگی کودکان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر ذهنی ‌سازی بر بهبود رابطه مادر – کودک و دلبستگی ایمن کودکان انجام شده است. روش تحقیق نیمه‌ آزمایشی بود که با طرح پیش ‌آزمون پس ‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را همۀ مادران دارای فرزند 6-3 سال شهر پرند در سال 1399 تشکیل می ‌دادند. روش نمونه ‌گیری در دسترس بود، به‌ این ترتیب که از میان داوطلبان تعداد 30 نفر از مادرانی که در متغیرهای رابطه مادر-کودک و دلبستگی نمرات پایین تر از میانگین گرفته بودند، به‌ طور تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس ارزیابی رابطه مادر- کودک راث (1980) و پرسشنامه روابط میانی دلبستگی کاپنبرگ و هالپرن (2006) بود. آموزش درمان مبتنی بر ذهنی ‌سازی در 8 جلسه دو ساعتی اجرا شد. به منظور تحلیل داده‌ های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم‌ افزار spss استفاده شد. یافته‌ ها نشان دادند که آموزش درمان مبتنی بر ذهنی‌ سازی بر بهبود نمره کلی رابطه مادر– کودک و زیرمقیاسهای پذیرش، حمایت بیش از حد، سهل ‌گیری بیش از حد و طرد موثر بوده است. همچنین، درمان مبتنی بر ذهنی ‌سازی موجب بهبود نمره کلی دلبستگی و زیرمقیاسهای تکامل انطباقی مثبت، رفتارهای منفی، واکنشهای هیجانی و دوری گزیدن از فرد مراقب شده است. براساس نتایج به‌ دست آمده می ‌توان نتیجه گرفت که آموزش درمان مبتنی بر ذهنی ‌سازی برای بهبود رابطه مادر – کودک و دلبستگی ایمن کودکان کاربردی است.

the impact of mentalization-based therapy on improving the mother-child relationship and secure attachment in children

the present research sought to determine the impact of mentalization-based therapy on improving the mother-child relationship and secure attachment in children. this quasi-experimental study had a pretest-posttest control group design. the statistical population of the study consisted of all mothers of children aged 3-6 in parand in 2020. convenience sampling method was utilized and 30 mothers who had obtained lower than average scores on mother-child relationship and attachment scales were randomly selected and assigned to experimental (n=15) and control groups (n=15). the research instruments comprised mother-child relationship evaluation scale (roth, 1980) and kinship center attachment questionnaire (kappenberg & halpern, 2006). the experimental group received training in mentalization-based therapy in 8 two-hour sessions. the collected data were analyzed via mancova. the results showed that mentalization-based therapy was effective in improving total mother-child relationship score as well as those of acceptance, overprotection, overindulgence, and rejection subscales. the results also indicated that mentalization-based therapy was effective in improving the total attachment score and those of positive adjustment/development, negative behavior, negative reactivity, and distancing from caregiver support subscales. accordingly, it can be concluded that mentalization-based therapy is a practical way to boost the mother-child relationship and secure attachment in children.