تاثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه شهر تهران با نقش میانجی دلبستگی به مدرسه و استفاده از رسانه های اجتماعی

هدف از انجام دادن این پژوهش، تحلیل تاثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان پایه اول دوره متوسطه شهر تهران با نقش میانجی دلبستگی به مدرسه و استفاده از رسانه ‌های اجتماعی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل همۀ دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تهران بودند. حجم نمونه پژوهش 384 دانش آموز بود که به روش خوشه‌ ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پژوهش پنج پرسشنامه استاندارد استفاده از رسانه‌ های اجتماعی کیم و همکاران (2017)، بهزیستی روانی دینر و همکاران (2009)، دلبستگی به مدرسه هارتادو و کارتر (1997)، سلامت اجتماعی کیز و شاپیرو (2004) و پرسشنامه تمرینات ورزشی بک و همکاران (1982) بود. برای تحلیل داده‌ ها، از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که استفاده از رسانه‌ های اجتماعی نقش میانجی را به ‌ترتیب با ضریب اثر 0/17 و 0/17 صدم، برای تاثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می ‌کند. همچنین دلبستگی به مدرسه نقش میانجی را به‌ ترتیب با ضریب اثر 0/22 و 0/23 صدم، برای تاثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می ‌کند. بنابراین اگر مدارس بتوانند از رسانه‌ های اجتماعی برای مشارکت دانش‌ آموزان در تمرینات ورزشی مدرسه و خارج از مدرسه بهره بگیرند، می‌ توانند روی دلبستگی دانش ‌آموزان تاثیر بگذارند و آنها را جذب فعالیتهای مدرسه کنند.

The Impact of Exercise on Psychological Well Being and Social Health of Male Junior High School Students: The Mediating Role of Attachment to School and the Use of Social Media

This study aimed at analyzing the effect of exercise on psychological wellbeing and social health of first grade high school students in Tehran with the mediating role of attachment to school and the use of social media. This applied research had a correlational design. The statistical population of the study comprised all first grade male junior high school students in Tehran. The sample was drawn through random cluster sampling method and the sample size was equal to 384 students. The research instruments included Social Media Use Questionnaire (Kim et al., 2017), Psychological WellBeing Scale (Diener et al., 2009), School Belonging Scale (Hurtado Carter, 1997), Social Health Scale (Keyes Shapiro, 2004), and Habitual Physical Activity Questionnaire (Baecke et al., 1982). Pearson correlation and structural equation modeling were used to analyze the data. Results indicated that moderator variable of the use of social media mediates the effect of exercise on psychological wellbeing and social health with effect coefficients of 0.17 and 0.17. In addition, moderator variable of attachment to school mediates the effect of exercise on psychological wellbeing and social health with effect coefficients of 0.22 and 0.23, respectively. Therefore, if schools use social media to engage students in school and outofschool sports, this can enhance students rsquo; engagement in school activities.