پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده و حمایت تحصیلی در دانش‌آموزان: نقش میانجی هیجانهای تحصیلی

هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده و حمایت تحصیلی در دانش‌آموزان بوده است. طرح پژوهش، مقطعی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را همۀ دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر سمنان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 236 نفر بودند که به روش نمونه‌ گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، هیجانهای تحصیلی پکران و همکاران (2005)، جو عاطفی خانواده هیل‌ برن (1964) و حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (2005) بود. تحلیل داده‌ ها با آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شده است. یافته ‌های پژوهش نشان دادند که از میان خرده ‌مولفه‌ های هیجان تحصیلی، لذت، اضطراب و خستگی در کلاس نقش میانجی میان دو متغیر جو عاطفی خانواده و حمایت تحصیلی با اشتیاق تحصیلی را بازی می ‌کنند. تحلیل مسیر نشان داد که مسیرهای حمایت تحصیلی بر خستگی، لذت و اضطراب در کلاس معنادار نبودند. بقیه مسیرهای مدل معنادار شدند. بنابراین با تقویت هیجانهای مثبت تحصیلی و لذتبخش کردن کلاسهای درس و کاهش هیجانهای تحصیلی منفی مانند اضطراب و خستگی دانش آموزان در کلاس و افزایش میزان حمایت تحصیلی و با ارتقای جو عاطفی مثبت و سازندۀ خانواده ها این احتمال وجود دارد که اشتیاق تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش یابد.

Predicting Students’ Academic Engagement Based on Academic Support and Family Emotional Climate: The Mediating Role of Academic Emotions

This study was carried out to predict academic engagement based on academic support and family emotional climate with the mediating role of academic emotions. This crosssectional research had a descriptivecorrelational design. The statistical population of the study comprised all female junior high school students in Semnan in 201920 school year from among whom 236 individuals were selected through multistage cluster sampling method. Research instruments included School Engagement Questionnaire (Fredricks et al., 2004), Academic Emotions Questionnaire (Pekrun et al., 2005), Heilbrun rsquo;s ParentChild Interaction Rating Scale (1964), and Academic Support Scale (Sands Plunkett, 2005). The data were analyzed using Pearson correlation coefficient and Structural equation modeling. Results showed that among subscales of academic emotions, enjoyment, anxiety, and fatigue in the classroom could mediate the relationships of family emotional climate and academic support to academic engagement. Results of path analysis demonstrated that academic support had no significant effect on enjoyment, anxiety, and fatigue in the classroom. The rest of the model paths were significant. Therefore, by strengthening positive academic emotions, making classrooms more interesting, reducing negative academic emotions such as students #39; anxiety and fatigue in the classroom, increasing academic support, and promoting a positive and constructive family emotional climate, it is possible that students #39; academic engagement will also increase.