رابطه پذیرش خود و سبکهای تصمیم‌گیری با امید به زندگی در دانش آموزان بی سرپرست و بدسرپرست

پژوهش حاضر به ‌منظور بررسی رابطه پذیرش خود و سبکهای تصمیم ‌گیری با امید به زندگی در دانش ‌آموزان بی ‌سرپرست و بدسرپرست انجام شده است. این پژوهش یک مطالعۀ توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل همۀ دانش‌ آموزان بی ‌سرپرست و بدسرپرست شهر کرمان در سال 96-1395 بود که در مراکز بهزیستی نگهداری می ‌شدند. با روش نمونه ‌گیری تصادفی خوشه‌ ای چندمرحله‌ ای 154 نفر از این جامعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ‌ها از مقیاسهای پذیرش خود چمبرلین و هاگا (2001)، سبکهای تصمیم‌ گیری اسکات و بروس (1995) و امید به زندگی اسنایدر و همکاران (1991) و برای تحلیل داده‌ ها از نرم افزار spss22 استفاده شده است. داده‌ های گرد آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان پذیرش بی ‌قید و شرط خود با امید به زندگی همبستگی مثبت و معنا دار و میان پذیرش مشروط خود و امید به زندگی همبستگی منفی و معنا دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که تنها تصمیم ‌گیری عقلانی با امید به زندگی همبستگی مثبت و معنا دار دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد که از میان ابعاد پذیرش خود، بعد پذیرش بی‌ قید و شرط و از میان ابعاد سبکهای تصمیم‌ گیری همۀ ابعاد به ‌جز بعد تصمیم ‌گیری اجتنابی در پیش‌ بینی امید به زندگی این دانش ‌آموزان نقش معنا دار دارد. باتوجه‌ به نقش مهم امید به زندگی در موفقیت و مدیریت عواطف فرد، می ‌توان با آموزشهای راهبردی در این زمینه قدرت سازگاری را در دانش‌ آموزان بی ‌سرپرست و بدسرپرست افزایش داد.

The Relationship between Self-Acceptance, Decision-Making Styles, and Hope for Life among Orphaned and Abandoned Students

This research set out to examine the relationship between selfacceptance, decisionmaking styles, and hope for life among orphaned and abandoned students. This study had a descriptive, correlational design. The statistical population of the study comprised all orphaned and abandoned students in Kerman in 201617 from among whom 154 adolescents were selected through random multistage cluster sampling method. It is noteworthy that these students were living at centers operated by the Welfare Organization. Research instruments included Unconditional SelfAcceptance Questionnaire (Chamberlain Haaga, 2001), General Decisionmaking Styles Questionnaire (Scott Bruce, 1995), and the Adult Hope Scale (Snyder et al., 1991). Pearson correlation coefficient and regression analysis were utilized to analyze the data. Results showed that there was a positive, significant correlation between unconditional selfacceptance and hope for life; whereas, a negative, significant association was observed between conditional selfacceptance and hope for life. Furthermore, only a positive, significant relationship was observed between rational decisionmaking and hope for life. Results of regression analysis revealed that unconditional selfacceptance and all dimensions of decisionmaking styles, except for avoidant decisionmaking style, play a significant role in predicting students rsquo; hope for life. Considering the critical role of hope for life in individuals rsquo; success and management of emotions, providing effective training in this field can enhance the adaptation of orphaned and abandoned students.