مدل یابی بهزیستی ذهنی بر اساس جو آموزشی، اجتماعی، عاطفی ، فیزیکی و امنیتی مدرسه با میانجیگری خودتنظیمی هیجانی

هدف از این پژوهش تدوین مدل بهزیستی ذهنی براساس جو آموزشی، اجتماعی، عاطفی، فیزیکی و امنیتی مدرسه با میانجیگری خودتنظیمی هیجانی در دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه بود. طرح پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر مدارس دولتی دوره اول متوسطه مناطق 11، 18، 2 و 7 شهر تهران بود. نمونه آماری شامل 630 نفر بود که از این عده 209 نفر پایه هفتم، 213 نفر پایه هشتم و 208 نفر پایه نهم بودند. روش نمونه ‌گیری خوشه ای چند مرحله ای است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه ‌های جو مدرسه (2015)، بهزیستی ذهنی کی ‌یز و ماگیارمو (2003) و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان (2010) بود. تحلیل داده‌ ها با روش معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه مستقیم مثبت میان جو مدرسه و خود تنظیمی وجود دارد که در سطح 0/01 معنادار است (b=0.297,p<0.01). رابطه میان جو مدرسه و بهزیستی روانی نیز مستقیم و در سطح 0/01 معنادار و مثبت است (b=0.862,p<0.01) و میان جو مدرسه و بهزیستی روانی با واسطه‌ گری خودتنظیمی رابطۀ غیرمستقیم و معنادار در سطح 0/05 وجود دارد. ضریب مسیر مستقیم میان خودتنظیمی و بهزیستی روانی مثبت و در سطح 0/01 معنادار است (b=0.098,p<0.01) . بنابراین نتیجه می گیریم که مدرسه مهم‌ ترین مکان برای ارتقای سلامت روان نوجوانان است و باید با ایجاد جو آموزشی مثبت و پر جنب و جوش، شرایط و امکانات تنظیم هیجانات و افزایش تاب آوری دانش آموزان را فراهم کرد.

A Structural Model to Predict Subjective Well-Being based on Educational, Social, Emotional, Physical, and Security Climate of Schools through Mediation of Emotion Regulation

The purpose of this research was to develop a structural model for predicting subjective wellbeing based on educational, social, emotional, physical, and security climate of schools through mediation of emotion regulation among junior high school female students. This research had an applied, correlational design. The statistical population of the study comprised all junior high school female students in public schools in Tehran in Districts 2, 7, 11 and 18. The drawn sample (N= 630) was selected using multistage cluster sampling method. The instruments included the 2015 National School Climate Survey, Subjective WellBeing Scale (SWS) (Keyes MagyarMoe, 2003), and Affective Style Questionnaire (ASQ; Hofmann Kashdan, 2010). Structural equation modeling was performed to analyze the data. The results showed that there was a positive direct relationship between school climate and selfregulation (p<0.01, beta;=0.297). In addition, a direct positive correlation was observed between school climate and subjective wellbeing (p<0.01, beta;=0.862). The results demonstrated that emotion regulation played a mediating indirect role in the link between school climate and subjective wellbeing. Finally, it was found that the direct path coefficient between selfregulation and subjective wellbeing was positive and significant (p<0.01, beta;=0.098). Hence, it can be concluded that schools are the most important place for boosting mental health in adolescents and a rich and positive school climate can pave the way for promoting resilience in students and regulating their emotions.