رابطۀ علّی انسجام و تعارض خانواده با رضایت از مدرسه با میانجیگری خودکارآمدی در دانش آموزان دختر دورۀ ابتدایی

هدف مطالعه حاضر بررسی مدل ساختاری انسجام و تعارض خانواده با رضایت از مدرسه در دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی با تاکید بر نقش میانجیگر خودکارآمدی بوده است. جامعه مورد پژوهش، همۀ دانش آموزان دختر پایه پنجم و ششم مدارس دوره ابتدایی شهر خرم آباد در سال 98-1397 بود که با استفاده از روش نمونه ‌گیری تصادفی خوشه ای 300 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. بر اساس دستورالعمل هو و بنتلر (1999) به ازای هر متغیر 15 نفر انتخاب و 28 پرسشنامه به دلیل ناقص بودن کنار گذاشته شدند. در نهایت نمونه به 272 مورد تقلیل یافت. داده ‌ها با استفاده از مقیاس جو خانواده موس و موس (1986)، پرسشنامه خودکارآمدی برای کودکان (موریس، 2001) و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش آموزان هوبنر (2001) گردآوری شدند. مدل معادلات ساختاری به مثابه یک روش آماری برای تحلیل داده‌ ها به کار برده شده است. نتایج نشان داده که انسجام و تعارض خانواده با رضایت از مدرسه رابطه معنادار داشته اند. همچنین آزمون میانجیگری به وسیله روش بوت استرپ نشان ‌دهندۀ معناداری نقش میانجیگر خودکارآمدی در رابطه انسجام و تعارض خانواده با رضایت از مدرسه بود. در تبیین یافته‌ها می‌توان گفت که وقتی فرزندان ادراکی صمیمانه و بدون کنترل و حفاظت از رابطه با والدین خود داشته و دارای خانواده منسجمی باشند، از طریق باور به توانایی خویش در جهت موفقیت در زمینه ‌های تحصیلی، هم رضایت و خرسندی از زندگی تحصیلی و هم کنترل‌ پذیر بودن پیامد اعمال خویش را تجربه خواهند کرد. ازآنجایی‌که دانش‌ آموزان خودکارآمد تلاش و زمان بیشتری برای کار و مطالعه صرف می کنند، نتایج تحصیلی بهتر و در نتیجه رضایت بیشتری از مدرسه دارند.

The Causal Relationship between Family Cohesion, Family Conflict, and School Satisfaction Mediated by Self-Efficacy among Female Elementary School Students

This research was undertaken to investigate the causal relationship between family cohesion, family conflict, and school satisfaction mediated by selfefficacy among female elementary school students. The statistical population of the study was comprised of all female 5th and 6th graders in Khorramabad in 201819 school year. For the purpose of sampling, random cluster sampling method was utilized and 300 students were selected. According to Hu and Bentler criteria (1999), 15 individuals were selected for each variable and 28 questionnaires were excluded due to incompleteness. Eventually, the sample size was reduced to 272. The instruments included the Family Environment Scale (Moos Moos, 1986), SelfEfficacy Questionnaire for Children (Muris, 2001), and Multidimensional Students rsquo; Life Satisfaction Scale (Huebner, 2001). Structural equation modeling was performed to analyze the data. The results revealed that family cohesion and family conflict were significantly correlated with school satisfaction. Test of mediation using bootstrapping established a significant mediating role of selfefficacy in the relationship between family cohesion, family conflict, and school satisfaction. In explaining the findings, it can be said that when children have a sincere perception of the relationship with their parents which is without control and protection and also have a cohesive family, they will experience the consequence of their actions by feeling both satisfaction and happiness in academic life and also by believing in their controllable ability to succeed in education. Because students with a strong sense of efficacy spend more effort and time working and studying, they have better academic outcomes and, as a result, greater school satisfaction.