شناسایی موانع خانوادگی موثر بر پرسشگری دانش آموزان دوره ابتدایی

پرسشگری کودکان سرآغاز آگاهی و تفکر می باشد که خانواده در آن نقش اساسی دارد. نگرش بدبینانه و بدون حساسیت نسبت به این مساله، موجب سرکوب حس پرسشگری کودکان می ‌شود. هدف از این پژوهش، شناسایی موانع خانوادگی موثر بر پرسشگری دانش ‌آموزان دوره ابتدایی بود. مطالعه حاضر، مطالعه ‌ای توصیفی تحلیلی است که با رویکرد اکتشافی اجرا شده است. برای گردآوری داده ‌ها، نمونه‌ای به حجم 427 نفر از میان جامعه آماری 15696 نفری دانش آموزان پایه ششم ابتدایی استان قم با استفاده از جدول کرجسی مورگان و با روش نمونه ‌گیری خوشه‌ای چندمرحله ای انتخاب شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ‌ساخته است. برای بررسی روایی ابزار، پرسشنامه‌ ها در اختیار اساتید دانشگاه و کارشناسان مرتبط قرار داده شد. پس از انجام دادن تغییرات و اصلاحات پیشنهادی، روایی ابزار مذکور تایید شد و پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ 0/79 به دست آمد. داده ‌های پژوهش با نرم افزار spss و روش تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ‌ها نشان دادند که عامل »عدم تشویق فرزندان برای پرسیدن سوال و همراهی نکردن آنان در مسائل علمی « با بار عاملی 2/964 و واریانس تبیینی 19/429درصد، در اولویت اول و »سخت ‌گیری و کنترل شدید فعالیتهای فرزندان در منزل « با بار عاملی 0/755 و 6/086 درصد واریانس تبیینی در اولویت آخر قرار گرفته است. به ‌طورکلی نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که خانواده به مثابه مرکز اصلی اندیشه، تفکر و پرسشگری کودکان نتوانسته است کارکرد و نقش اصلی خود را ایفا کند.