تاثیر آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی، برکاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی،برکاهش تعلل وافزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان داراب انجام گرفته است. روش پژوهش نیمه تجربی،با طرح پیش آزمون پس آزمون و بادوگروه آزمایش و کنترل است. 24نفر (12نفرگروه آزمایش و12نفرگروه کنترل)از میان دانش آموزان پسر دبیرستانی که مشاوران مدارس در چهار ماهه اول سال تحصیلی 91-1390 به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش معرفی کرده بودند؛ به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعلل شوارزر، شمینتز و دیهل و معدل نیمسال اول و دوم دانش آموزان بود.گروه آزمایش8 جلسه (هرهفته یک جلسه) برنامه آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی را همراه با 8 بروشور آموزشی دریافت کرد؛اماگروه کنترل هیچ مداخله ای رادریافت نکرد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) نشان دادکه آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی سبب کاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود(0.01>p). بنابراین آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی آدلر، می تواند به منزله یکی از روشهای مداخله ای موثر برای دانش آموزانی که تعلل و عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند، به کار گرفته شود.

Group Lifestyle Therapy Based on Individual Psychology and its impact on Students’ Procrastination and Academic Achievement

Group Lifestyle Therapy Based on Individual Psychology and its impact on Students rsquo; Procrastination and Academic AchievementG. KeshavarzA.M. Nazari, Ph DK. Zahrakar, Ph D G. Sarami, Ph DThis study was undertaken to examine group lifestyle therapy based on individual psychology and its impact on students rsquo; procrastination and academic achievement. This is a semiexperimental research with pretestposttest design and experimental and control groups. The population of the study comprised Darabi high school boys who were enrolled in 20112012 academic year and were referred to the Counseling Center of the Regional Department of Education. Random multistage sampling method was used and 24 students were selected and assigned to experimental and control groups (12 students in each group). The instrumentation included Schwarzer, Schmitz and Diehl rsquo;s Procrastination Scale and student rsquo;s GPAs. The experimental group received group lifestyle therapy based on individual psychology in eight weeks (one session per week); however, the control group received no intervention. Results of ANCOVA showed that group lifestyle therapy which is based on Adler rsquo;s individual psychology could decrease students rsquo; procrastination and promote their academic achievement (p<0.01).Key words: academic achievement, procrastination, individual psychology, lifestyle