سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی درکودکان دختر با دلبستگی ایمن و ناایمن

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای سبکهای دلبستگی ایمن و ناایمن انجام شده است. این پژوهش، یک پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل همۀ دانش آموزان دختر 10 تا 12 ساله مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 9493 بود. نمونه پژوهش شامل 205 نفر بوده که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از میان دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی انتخاب شده است. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون، مقیاس دلبستگی در کودکی میانه رونقی و عملکرد تحصیلی درتاج بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روشt مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره با نرم افزار 18spss استفاده شده است. نتایج نشان دادند که میان سبکهای دلبستگی و سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی کودکان تفاوت معنادار وجود دارد (0.001>p) و بیشترین میزان سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی در کودکان دارای سبک دلبستگی ایمن بوده است. سبکهای دلبستگی بر عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی کودکان موثر است و تمرکز بر ایمن سازی روابط والد کودک می تواند موجب افزایش سازگاری و عملکرد تحصیلی در کودکان شود.