رابطه هوش اخلاقی دانش آموزان دختر و پسر با نگرش به رابطه با جنس مخالف در قبل از ازدواج(مطالعه موردی دانش آموزان دبیرستانی شهر مشهد)

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش اخلاقی دانش آموزان دختر و پسر با نگرش به رابطه با جنس مخالف در قبل از ازدواج است. نوع پژوهش، پیمایشی است. در این پژوهش 384 دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی 1915 ساله شهر مشهد به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند و به مقیاس هوش اخلاقی لنیک و کیل(2005)و نگرش و گرایش به ارتباط قبل از ازدواج با جنس مخالف(شفیع آبادی و شریفی) پاسخ داده اند. سپس داده های گرد آوری شده، با آزمون های آماری پیرسون و آزمون tمستقل مورد بررسی قرار گرفته اند. میانگین نمره هوش اخلاقی و نگرش به رابطه با جنس مخالف افراد نمونه به ترتیب 5 /3 و 5/2 بوده است. 46 درصد افراد نمونه دارای رابطه و 54 درصد بدون رابطه بوده اند که پسرها با 58 درصد نسبت به دخترها با 34 درصد دارای رابطه بیشتری باجنس مخالف هستند. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان هوش اخلاقی دانش آموزان با نگرش به ارتباط با جنس مخالف در قبل از ازدواج رابطه ای معنادار و معکوس داشته است. به عبارت دیگر هرچه میزان هوش اخلاقی دانش آموزان بیشتر باشد میزان نگرش به ارتباط با جنس مخالف کمتر است. همچنین میانگین نگرش به رابطه با جنس مخالف دانش آموزان دختر و پسر با هم متفاوت است به طوری که میانگین نگرش دانش آموزان پسر به داشتن رابطه با جنس مخالف بیشتر از دختران است. اما هوش اخلاقی و جنسیت رابطه ای معنادار با هم ندارند و دختران و پسران از هوش اخلاقی مشابه برخوردارند.