مقایسۀ هوش هیجانی، میزان سازگاری و انگیزۀ پیشرفت دانش آموزان دبیرستانهای شهر کرج

هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ هوش هیجانی، میزان سازگاری و انگیزۀ پیشرفت دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان کرج بود. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی با روش پس رویدادی (علی مقایسه ای) است. جامعه آماری همۀ دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانهای دولتی شهرستان کرج را در برمی گرفت که در سال تحصیلی 951394 مشغول به تحصیل بودند. برای نمونه گیری با بهره گیری از جدول مورگان از میان 24000 دانش آموز دبیرستانی 378 نفر به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه های هوش هیجانی بار آن، سازگاری aiss و انگیزه پیشرفت هرمنس گردآوری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری (manova) به کار گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد میان دختران و پسران در برخی از ابعاد هوش هیجانی مانند کنترل تکانه، استقلال، همدلی و روابط میان فردی تفاوتی معنادار وجود دارد، به طوری که پسران در کنترل تکانه و دختران در استقلال، همدلی و روابط میانفردی میانگین بالاتری را به دست آورده اند. در مقایسه میزان سازگاری و انگیزۀ پیشرفت یافته ها بیانگر وجود تفاوت معنادار میان دو گروه است، به گونه ای که میزان سازگاری و انگیزۀ پیشرفت دختران از پسران بالاتر است.