بررسی رابطه بین ویژگی‌های شخصیتی با رضایت شغلی در بین امدادگران جمعیت هلال احمر استان تهران

مقدمه: ویژگی های شخصیتی و فردی شاغلان از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر کیفیت کاری آنها می باشد. مطالعات مختلف نشان داده است که تفاوت های شخصیتی بر نحوه عملکرد و رفتار شاغلان اثر گذاشته، به نحوی که ویژگی های رفتاری کارکنان، اثر بالقوه ای بر شکل دهی جو سازمانی و در نهایت بهره وری سازمان خواهد داشت. آگاهی از شخصیت افراد می-تواند به مدیران سازمان کمک کند تا افراد واجد شرایط را در پست های مختلف سازمان گماشته و این کار به نوبه خود باعث خواهد شد جابه جایی کارکنان کاهش و رضایت شغلی آنان افزایش یابد. بر این اساس این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین رضایت شغلی و ویژگی‌های شخصیتی در بین امدادگران جمعیت هلال احمر تهران طراحی شده است.روش بررسی: در قالب یک مطالعه مشاهده ای مشاهده ای تحلیلی و به روش مقطعی تعداد 199 نفر از امدادگران جمعیت هلال احمر شمیرانات و شهر ری استان تهران وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات در این مطالعه از ابزار پرسشنامه نیو برای ارزیابی ویزگی های شخصیتی و پرسشنامه بری فیلد و روث برای ارزیابی رضایت شغلی استفاده شد. نتایج: در این مطالعه، 102 (3/51%) نفر از امدادگران از شغل خود رضایت داشته و 97 نفر (7/48%) نیز از شغل خود رضایت نداشتند. ویژگی شخصیتی با تعهد بیشترین رضایت و امدادگران دارای شخصیت روان رنجور کمترین میزان رضایت را از شغل خود داشتند. در این مطالعه ارتباط معنی داری بین ویژگی های شخصیتی امداد گران و رضایت مندی آنها از شغل خود وجود داشت. نتیجه گیری: توجه هر چه بیشتر سازمان به ویژگی‌های شخصیتی افراد و فراهم کردن محیطی که افراد احساس تعهد و پایبندی بیشتری به سازمان داشته باشند، می توان زمینه را برای ایجاد عملکرد بهتر کارکنان و در نتیجه بهره وری بالاتر در سازمان فراهم نماید.