بررسی اثربخشی روش‌های کنترل گرمای تابشی در مواجهه کارگران شاغل در محوطه کوره بلند در یک صنعت فولاد

مقدمه: تابش‌های گرمایی ناشی از سطوح داغ و ملتهب یکی از مهم‌ترین راه‌های دریافت گرما در کارگران در مواجهه محسوب می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی روش‌های کنترل گرمای تابشی در مواجهه کارگران شاغل در محوطه کوره بلند در یک صنعت فولاد بود.روش بررسی: در این مطالعه دو راهکار اصلی کنترل گرمای تابشی شامل طراحی و نصب لوله‌های آب جاذب حرارت در بدنه کوره و کنترل انتشار تابش گرمایی با نصب حفاظ بازتاب‌کننده در ایستگاه کار اعمال شد. جهت ارزیابی کارایی مداخلات، شاخص استرس حرارتی دمای ترگویسان با استفاده از دستگاه wbgt مدل casella و توزیع محیطی دمای تابشی در محوطه کوره قبل و بعد از اجرای هر مداخله در ایستگاه‌های کاری اندازه‌گیری و ترسیم گردید. جهت ارزیابی اثر‌‌‌بخشی مداخلات شاخص‌های استرین فیزیولوژیکی بر مبنای دمای پوست، ضربان قلب قبل و بعد از اجرای هر مداخله در 20 نفر کارگر آتشکار اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss تحلیل گردید.یافته‌ها: دمای تابشی و شاخص wbgt با به کارگیری جاذب‌های حرارتی در ایستگاه کاری، به ترتیب به میزان 20 و 9/3 درجه سانتی‌گراد و با در نظر گرفتن حفاظ بازتابشی در مسیر مستقیم مواجهه کارگر، به ترتیب به میزان 6/18 و 5/2 درجه سانتی‌گراد و در اثر به کارگیری توام اقدامات کنترلی، به ترتیب به میزان 5/26 و 2/5 درجه سانتی‌گراد و همچنین میانگین دمای پوست و ضربان قلب به ترتیب به میزان 6/2 درجه سانتی‌گراد و 6/3 ضربه در دقیقه کاهش یافت. نتیجه‌گیری: استفاده از جاذب‌های حرارتی دارای کارایی بیشتری نسبت به استفاده از حفاظ بازتاب‌کننده تابش کنترل در مسیر انتشار حرارت بود و به کارگیری توام اقدامات کنترلی توانست بهترین عملکرد را جهت کاهش استرس و استرین حرارتی ناشی از تابش گرمایی تامین نماید.