بررسی اختلالات خواب و عوامل مرتبط با آن در کادر پروازی و کادر زمینی سازمان هواپیمایی خصوصی کشور در سال 1389

مقدمه: اختلال خواب در خلبانان به دلیل تاثیر عوارض ناشی از آن بر روی ایمنی پرواز و سلامت کادر پروازی و مسافران از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی اختلالات خواب در خلبانان و کادر غیر پروازی شرکت‌های هواپیمایی خصوصی ایران و عوامل موثر بر این اختلالات صورت گرفته است.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی 250 پرسنل کادر زمینی و 250 نفر کادر پروازی سازمان هواپیمایی خصوصی که به صورت تصادفی انتخاب شده‌اند انجام شده است. از تمام شرکت‌کنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه استاندارد (insomnia severity index) isiو (epworth sleepiness scale) ess را تکمیل نمایند. کسب نمره کوچکتر از 10 برای پرسشنامه ess به عنوان معیار خواب‌آلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کوچکتر و مساوی 8 برای پرسشنامه isiبه عنوان بی‌خوابی در نظر گرفته شد.یافته‌ها: شیوع بی‌خوابی در کادر زمینی 60% (150 نفر) و در کادر پروازی 66% (166 نفر) بوده و شیوع خواب‌آلودگی در کادر زمینی 27% (69 نفر) و در کادر پروازی 24% (60 نفر) بوده است. در این مطالعه بین بی‌خوابی با دو متغیر سن بالای 50 سال و سابقه کاری بیشتر از 20 سال رابطه معنا‌داری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: در این مطالعه خواب‌آلودگی مفرط روزانه و همچنین بی‌خوابی به خصوص شکایت از مشکل در شروع خواب، بیداری مکرر حین خواب و بیدار شدن زود هنگام صبحگاهی از شکایات شایع در بین خلبانان بود.