ارزیابی ریسک حریق مقاومت‌های سقفی قطارهای با جریان یکنواخت در مترو شهر تهران با روش درخت تجزیه و تحلیل خطا

مقدمه: بروز حریق داخل یا خارج از قطارهای فعال در سیستم ریلی مترو را می‌توان ناشی از دلایل متعددی دانست، که می‌تواند علاوه بر ایجاد خسارات و تلفات فاجعه‌‌بار، باعث ایجاد شوک به جامعه نیز ‌گردد. بدین جهت مطالعه‌ای با هدف شناسایی عوامل موثر در ایجاد حریق و ارزیابی میزان خطر حریق در قطارهای نوع direct current فعال در خطوط مترو شهر تهران انجام شد. روش بررسی: در اجرای این تحقیق پس از شناسایی انواع عوامل بوجود آورنده حریق در قطارهای مترو از طریق مشاهده، مصاحبه و بررسی مستندات با استفاده از تکنیک آنالیز درخت خطا مهم‌ترین علل بروز خطر حریق در قطارهای dc فعال در خطوط مترو شهر تهران تعیین شد. همچنین با آنالیز کمی درخت خطا میزان احتمال وقوع خطر حریق در طول یک سال محاسبه گردید. یافته‌ها: مهم‌ترین عوامل موثر در بروز حریق در قطارهای direct current مترو تهران را می‌توان عدم وجود برنامه منظم تعمیرات پیشگیرانه، عدم انجام تعمیرات صحیح، کیفیت نامناسب تجهیزات، عدم تعبیه data logger جهت پایش تغییرات دمایی مقاومت‌های سقف قطار و نیز نحوه هدایت راهبران قطار ذکر کرد. بر اساس محاسبات به عمل آمده در این پژوهش احتمال وقوع خطر یک ‌بار برای هر 3/1 سال محاسبه گردید.نتیجه‌گیری: با توجه به نقش سیستم ریلی مترو تهران در جابجایی مسافرین و تراکم جمعیت در آن و همچنین احتمال وقوع خطرمحاسبه شده، با برگزاری دوره‌های آموزشی مناسب برای پرسنل درگیر و نظارت دقیق در حین انجام تعمیرات، نصب تجهیزات پایش حرارتی و آموزش مناسب راهبران قطار می‌توان احتمال وقوع خطر را کاهش داد.