استرس شغلی، تحصیلات و توانایی کار در کارکنان پالایشگاه

مقدمه: استرس شغلی یکی از معضلات اساسی صنایع می‌باشد که می‌تواند زمینه‌‌‌ساز مشکلات متعددی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری‌های اسکلتی- عضلانی و بازنشستگی زودرس کارکنان باشد. از طرفی خروج زودرس کارگران از محیط کار نیز بر مشکلات صنایع امروز افزوده است؛ در این خصوص ارتقا توانایی کار یکی از موثرترین روش‌هایی است که از ناتوانی ناشی از کار و بازنشستگی زود‌رس جلوگیری می‌کند. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین نمره استرس شغلی با شاخص توانایی کار و تحصیلات در کارکنان پالایشگاه اصفهان بود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی در میان 171 نفر از کارکنان شاغل در پالایشگاه که در گروه‌های شغلی مختلف مشغول به کار بودند، انجام گرفت. بر اساس روش نمونه‌گیری انتساب متناسب به ترتیب 33 نفر پرسنل اداری، 69 پرسنل عملیاتی و 69 نفر پرسنل تعمیرکار برای شرکت در مطالعه دعوت به عمل آمد. اطلاعات مورد نیاز از طریق 2 پرسشنامه استاندارد استرس شغلی و شاخص توانایی کار به صورت خود گزارش‌دهی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss ویرایش 20 و آزمون‌های آماری و تی تست anova ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها‌: یافته‌ها نشان داد 86% شرکت‌کنندگان دارای استرس شدید و 14% ما بقی دارای استرس متوسط بودند. میانگین نمره استرس 7/158 با انحراف معیار 3/17 بود که در قسمت استرس شدید قرار گرفت. نمره کل شاخص توانایی کار با میانگین و انحراف معیار به ترتیب 18/37 و 86/3 در حیطه خوب قرار گرفت. ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که شاخص توانایی کار با نمره استرس، رابطه معکوس معنا‌دار دارد.نتیجه‌گیری: استرس یکی از مهمترین عواملی بود که بر توانایی کارکنان موثر است،لذا آموزش به منظور غلبه بر استرس شغلی در محیط پالایشگاه به منظور حفظ و ارتقا توانایی کارکنان توصیه می شود.