ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی-‌عضلانی اندام‌های فوقانی به روش شاخص OCRAدر سفالگران شهرستان میبد در سال 1388

مقدمه:‌ صنعت سفالگری با داشتن قدمت چندین هزار ساله هنوز ماهیت دستی بودن را حفظ نموده که این موضوع، احتمال ابتلای سفالگران به اختلالات اسکلتی-عضلانی را دو چندان کرده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارزیابی ریسک فاکتور‌های آن با استفاده از روش( ocra(occupational repetitive actions indexدر سفالگران شهرستان میبد در سال 1388 صورت پذیرفت.روش بررسی:این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی و جامعه‌ هدف، کلیه سفالگران شاغل در کارگاه‌های سفالگری شهرستان میبد می‌باشد. اطلاعات مربوط به شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی به وسیله پرسشنامه‌ی نوردیک و از طریق مصاحبه و همچنین جهت بررسی عوامل خطرزای اختلالات اسکلتی-عضلانی از روش ocra، بهره گرفته شد.یافته‌ها:نتایج پرسشنامه نوردیک نشان داد که حدود 3/59% از سفالگران در یکسال گذشته دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در حداقل یکی از اندام‌های فوقانی خود بودند همچنین گروه سفالگران با فعالیت چرخ‌کاری، دارای بیشترین درصد نفرات دارای اختلالات اسکلتی-عضلانی در اندام‌های‌ فوقانی بودند(4/34%). استفاده از آزمون آماری t مستقل نشان داد اختلاف معنی‌داری بین میانگین نمره نهایی شاخص ocra در سفالگران دارای اسکلتی-عضلانی اندام‌های فوقانی و سفالگران فاقد این اختلالات وجود دارد(047/0p=).نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از ارزیابی با روش ocraباید هر چه سریع‌تر انجام اقدامات اصلاحی و معاینات دوره‌ایجهت شناسایی زودرس این اختلالات، توسط مسیولین ذی‌ربط مدنظر قرار گیرد.