نقش سکوت سازمانی در پیش‌بینی فرسودگی شغلی و مولفه‌های آن: مطالعه موردی کارکنان دانشگاه ملایر

مقدمه: پیشرفت سازمان‌ها در گرو مشارکت، ارائه ایده‌ها و دیدگاه‌های انتقادی و سازنده منابع انسانی و سرمایه‌های فکری است. این پژوهش به‌منظور مطالعه نقش سندرم سکوت سازمانی در فرسودگی شغلی کارکنان طراحی و اجرا گردیده است. همچنین روابط بین متغیرهای پژوهشی با متغیرهای جمعیت شناختی مورد آزمون قرارگرفته است.روش بررسی: روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان اداری دانشگاه ملایر به تعداد 110 نفر می‌باشد. با توجه به حجم محدود جامعه از روش سرشماری استفاده گردید. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های سکوت سازمانی دینه و همکاران و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون می‌باشد.نتایج: بر اساس نتایج پژوهش بین سکوت سازمانی و مولفه‌های فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش رابطه معناداری (r=0.294 / sig=0.001)بین سکوت سازمانی نوع‌دوستانه با خستگی عاطفی وجود دارد. اما بین سکوت تدافعی و مطیع و خستگی عاطفی رابطه معناداری وجود ندارد. از بین متغیرهای سکوت سازمانی، سکوت مطیع(r=0.374/sig=0.001) و سکوت تدافعی(r=0.456/sig=0.011) پیش‌بینی‌کننده معناداری از مسخ شخصیت هستند. بر اساس نتایج پژوهش، سکوت نوع‌دوستانه با احساس بی‌کفایتی رابطه معنادار دارد(r=0.222/sig=0.012)). اما بین سکوت سازمانی مطیع و تدافعی و احساس بی‌کفایتی رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج پژوهش همچنین وجود روابط معنادار بین برخی متغیرهای جمعیت شناختی و فرسودگی شغلی و سکوت سازمانی را تائید می‌کند.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش مدیران سازمان‌ها باید به ایجاد محیط و جوی باز برای کارکنان مبادرت نمایند تا در این محیط کارکنان آزادانه و بدون ترس نظرات و عقاید خود را ابراز نمایند، زیرا سکوت سازمانی علاوه بر ایجاد فرسودگی شغلی در کارکنان، تبعات منفی سازمانی و فردی متعددی را به همراه دارد.

role of organizational silence in predicting job burnout and its components: a case study of malayer university employees

introduction: the advancement of organizations depends on engagement, providing essential and constructive insights and prospectives from human resources and intellectual capital. this research designed and implemented to study the impact of organizational silence syndrome on employee burnout. moreover, the connections between research variables and demographic variables were tested. materials and methods: the study employed a descriptive-correlation approach, while  the research framework is a multivariate correlation design. the statistical population of the research consisted of 110 administrative employees of malayer university. considering the small size of the community, the census approach employed. data collection tools included organizational silence questionnaires developed by dina et al. (2003) and job burnout questionnaires by meslash and jackson (1981).results: the study’s findings indicated a notable connection between organizational silence and components job burnout. the findings of the research showed a noteworthy correlation between prosocial silence and emotional exhaustion (r=0.294 / sig=0.001). nevertheless, there was no significant connection between defensive and acquiescent silence and emotional exhaustion. among the variables of organizational silence, acquiescent silence (r=0.374/sig=0.001) and defensive silence (r=0.456/sig=0.011) were significant predictors of depersonalization. according to the results, prosocial silence had a significant relationship with the feeling of inadequacy (r=0.222/sig=0.012). however, there was no significant connection between acquiescent and defensive organizational silence and the sense of inadequacy. the research results also confirmed the existence of significant relationships between certain demographic variables and job burnout as well as organizational silence.conclusion: according to the findings of the study, managers of organizations should foster a transparent atmosphere for employees enabling them to share their views openly and without apprehension. this is crucial as organizational silence, not only contributes to employee burnout but also leads to numerous adverse effects for both the organizational and individuals.