اثر مواجهه تفریحی با صدا بر آستانه ی شنوایی دانشجویان پزشکی

مقدمه: مواجهه با صدا ممکن است نوعی از افت شنوایی حسی عصبی را ایجاد کند. افت شنوایی ناشی از صدا(nihl) به عنوان یک بیماری شغلی شناخته شده است، اما اثر مواجهه تفریحی با صدا به صورت کامل مشخص نشده است. این مطالعه به ارزیابی اثر مواجهه تفریحی با صدا بر وضعیت شنوایی کمک خواهد کرد.روش یررسی: این مطالعه از نوع مقطعی بر روی 304 دانشجوی پزشکی انجام گرفت. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی از بین دانشجویان پزشکی سال چهارم تا ششم تحصیل انتخاب شدند و با توجه به مواجهه تفریحی با صوت به دو گروه تقسیم شدند. ادیومتری مرسوم برای تمامی شرکت‌کنندگان انجام شد و آستانه‌های شنوایی در فرکانس‌های مختلف بین دو گروه مقایسه شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار spss (ورژن 20) و آزمون‌های آماری kolmogorov-smirnov، mann-whitney، و chi-square آنالیز شدند.نتایج:  میانگین سن شرکت‌کنندگان 3.14 ± 23.18 سال بود. در مجموع، 74.7% از شرکت‌کنندگان با صوت تفریحی مواجهه داشتند. متوسط مدت زمان مواجهه با صوت تفریحی 2.91 ± 4.67 سال بود. شایع‏ترین نوع مواجهه، مواجهه با موسیقی از طریق هدفون یا هندزفری (27.3%) بود. تمام آستانه‌های شنوایی در هر دو گروه در محدوده نرمال بود و تفاوت معنی‌داری بین دو گروه از لحاظ آستانه‌های شنوایی وجود نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر نوع از مواجهه تفریحی با صدا (موسیقی، مداحی، سخنرانی) در جمعیت جوان آستانه‌های شنوایی مرسوم را تحت تاثیر قرار نداده است. 

effect of exposure to recreational noise on hearing threshold levels in medical students

introduction: noise exposure may cause a kind of sensorineural hearing loss. noise-induced hearing loss is known as an occupational disease, but the effect of exposure to recreational noise is not completely understood. this study aimed to assess the impact of exposure to recreational noise on hearing status.materials and methods: this was a cross-sectional study of 304 medical students. the participants were randomly selected from medical students in years 4 to 6 and were divided into two groups regarding their exposure to recreational noise. conventional audiometry was done for all participants, and hearing thresholds at different frequencies were compared between two groups. data were analyzed using spss (ver. 20) using kolmogorov-smirnov, mann-whitney u, and chi-square tests.results: the mean age of the participants was 23.18±3.14 years. in total, 74.7% of participants were exposed to recreational noise. the mean duration of noise exposure was 4.67±2.91 years. the most frequent exposure was to music via a headphone or hands-free (27.3%). all hearing thresholds in both groups were within the normal range and there was no significant difference between the two groups regarding hearing thresholds. conclusion: the results of the present study showed that any exposure type of recreational noise (music, eulogy, or lecture) in the young population did not affect hearing thresholds.