آیا مواجهه حاد و کوتاه مدت با صدای بلند در مطالعات مداخلهای میتواند موجب افت شنوایی شود؟

مقدمه: مواجهه با سروصدای بلند می تواند موجب افت شنوایی گردد. یکی از نگرانی ها در مطالعات مداخله ای بر روی اثرات سروصدا، افت شنوایی ناشی از این مداخله در داوطلبین است. در یک مطالعه مداخله ای که جهت بررسی اثر مواجهه با سروصدا بر روی سیستم قلبی عروقی داشتیم، نتایج ادیومتری های قبل و بعد از مواجهه را از این نظر مورد بررسی قرار دادیم. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد 100 نفر مرد جوان سالم،20 تا 40 ساله به صورت داوطلبانه با اعلام فراخوان وارد مطالعه شدند. داوطلبین به مدت 30 دقیقه در معرض صدای بلند با شدت 90 دسی بل قرار گرفتند. قبل و بعد از مواجهه در شرایط یکسان از کلیه داوطلبان ادیومتری بعمل آمد. یافته ها: میانگین متوسط آستانه شنوایی (pta) هر 100 نفر داوطلب در گوش راست به میزان 0.72 دسی بل و درگوش چپ 0.44 دسی بل کاهش داشت. میانگین آستانه شنوایی گوش چپ درهرکدام از فرکانس های 250، 500، 3000، 4000 و 8000 هرتز بعد از مواجهه افزایش داشته و در بقیه فرکانس های گوش راست و چپ بعد از مواجهه کاهش داشت. نتیجه گیری: ارزیابی نتایج مطالعه ما نشان می دهد بدنبال مواجهات کوتاه مدت با شدت های حدود 90 دسی بل در مطالعات مداخله ای، تغییرات آستانه شنوایی که از نظر بالینی اهمیت داشته باشد رخ نمی دهد.