ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیک و بررسی تاثیر مداخلات ارگونومیک بر آن در کارگران صنعت سنگبری

سابقه و اهداف: فعالیت های جابه جایی دستی بار به صورت کوتاه یا بلند مدت، می تواند عوارضی مانند پارگی، شکستگی، تنش های سیستم قلب و عروق، خستگی ماهیچه ای و اختلالات اسکلتی عضلانی به خصوص در مهره های کمر ایجاد نماید. هدف این مطالعه ارزیابی ریسک فاکتورهای ارگونومیک کارگران سنگبری و تاثیر مداخلات ارگونومیکی در کاهش این ریسک فاکتورها در پست های کاری آنها می باشد.روش بررسی:در یک مطالعه مداخله ای به روش قبل و بعد، شناسایی ریسک فاکتورهای ارگونومیک 50 نفر کارگر مرد یک شرکت سنگبری با استفاده از چک لیست wisha انجام شد. مداخلات اجرا شده، شامل نصب جرثقیل بازویی منوریل وکیوم دار و گیره دار، استفاده از پالت فلزی با گارد دوطرفه قابل حمل با لیفتراک، پالت جمع آوری ضایعات با قابلیت حمل به وسیله جرثقیل سقفی یا لیفتراک و نصب دستگاه واگن کش می باشد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه20 و آزمون های آماری تحلیل واریانس و ویلکاکسون انجام گرفت.یافته ها:بر اساس نتایج حاصل از مطالعه، 78 درصد از کارگران، قبل از شروع مطالعه، حداقل در یکی از 7 پوسچر نامناسب مورد بررسی دارای ریسک فاکتورهای ارگونومیک بوده اند؛ به طوری که بیش ترین این ریسک فاکتورها به ترتیب مربوط به کارگران پست های کاری بارگیری کوپ، جمع آوری ضایعات سنگ(100 درصد)، وسط کار(2 /76درصد)، برش کوپ(4.71) و ساب (50 درصد) می باشد. این مقادیر بعد از اجرای مداخلات ارگونومیکی در پست های کاری بارگیری کوپ، ساب، جمع آوری ضایعات سنگ(100 درصد) و در پست های کاری وسط کار و برش کوپ(8.42 درصد) حذف گردیدند. به طوری که اختلاف بین ریسک فاکتورهای ارگونومیک قبل و بعد از مداخلات معنادار بود(043.0>p).نتیجه گیری:نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که میزان شیوع ریسک فاکتورهای ارگونومیک ناشی از کار در کارگران صنعت سنگبری مورد مطالعه، بسیار بالا بوده ولی پس از انجام مداخلات، ریسک فاکتورهای ارگونومیک بین 8.42 تا 100 درصد کاهش یافت.