به‌کارگیری شاخص پیش‌بینی کننده ریسک جهت شناسایی و ارزیابی خطرات ایمنی در یک صنعت فولاد

مقدمه: مدیریت ریسک قلب از سامانه های مدیریتی مرتبط با بهداشت، ایمنی و محیط زیست به شمار رفته و با استفاده از آن ضمن شناسایی خطرات محیط کار، می توان نسبت به اولویت بندی اقدامات کاهش ریسک اقدام کرد و با تعیین میزان ارجحیت هر خطر، تصمیم گیرندگان می توانند در خصوص میزان تخصیص منابع موجود جهت مقابله با هر ریسک برنامه ریزی نمایند.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی خطرات موجود در یک صنعت فولاد با استفاده از شاخص پیش بینی کننده ریسک (pri) شناسایی و ارزیابی شد. با استفاده از یک رابطه میانگین گیری هندسی شاخص ریسک برای هر خطر محاسبه شد و با استفاده از مدل میانگین متحرک ma(2) شاخص پیش بینی کننده ریسک تعریف گردید. سپس باهم افزایی رویدادهای به وقوع پیوسته و شاخص پیش بینی کننده ریسک گستره های عددی این شاخص بر اساس وجود یا عدم وجود رویداد در سه حالت ایمن، اخطار و اقدام مشخص شده و خطرات شناسایی شده بر اساس این سه حالت رتبه بندی شد.نتایج: در میان 107 خطر شناسایی شده بالاترین امتیازات شاخص ریسک به خطر حریق (74/9) و خطر انفجار و پاشش ذوب بر روی افراد(83/7) اختصاص داشت. همچنین بیشترین فراوانی خطرات شناسایی شده به ایستگاه های کاری شارژ کوره (25 خطر)، نظارت و پایش کوره (14خطر) بوده و کمترین فراوانی خطرات شناسایی شده نیز به ترتیب مربوط به ایستگاه های کاری لجستیک و افزودن کمک ذوب، آنالیزگیری و سرباره گیری (یک خطر) تعلق داشت. ارزیابی خطرات نشان داد که بیشترین خطرات شناسایی شده (48 خطر) در ناحیه اقدام قرارگرفته و نیازمند اقدامات سریع می باشد.نتیجه گیری: شناسایی و ارزیابی خطرات موجود در صنایع با استفاده از شاخص هایی چون شاخص پیش بینی کننده ریسک که کاربردی ساده و سریع داشته و برای چند منظور قابل استفاده است می تواند باعث کاهش دوباره کاری ها و بهره گیری بیشتر از زمان گردد.