مدلی برای قابلیت ردیابی و شناسایی اقلام در زنجیره تامین

به توانایی یک سیستم در ارایه گزارش از وضعیت جاری یا سوابق محصولاتقابلیت ردیابی اطلاق می شود. در سیستم های تولیدی، قابلیت ردیابی به رهگیری یک محصول یا انباشته ای4 از آن در چرخه عمر و گردش اشاره دارد. قابلیت ردیابی در تولید یک موضوع عمومی و مستقل از نوع محصول و فرآیند تولید است.ضرورت شناسایی محصولات و دستیابی به اطلاعات آنها به‌منظور شناخت محصولات سالم و با کیفیت و مراجع عرضه کننده و تشخیصآنها از محصولات بی‌کیفیت و تقلبی باعث شده که امروزه قابلیت ردیابی به‎عنوان یک الزام از سوی دولت‌ها و مشتریان اکثر محصولات پذیرفته شود. این قابلیت، رکن اساسی سیستم‌های کیفیت است. این مقالهبه تشریح ضرورت قابلیت ردیابی اقلام در زنجیره تامین، مزایا و کارکردها، انواع و شیوه های ردیابی محصولات، مدل های مختلف رهگیری و بالاخره داده های مورد نیاز برای رهگیری می پردازد.علاوه بر آن، یک مدل مفهومی جامع جهت توسعه و پیاده‎ سازی سیستم‌های ردیابی در سطح زنجیره تامین ارایه می دهد که فارغ از ابعاد زنجیره تامین، دامنه تعریف آن، تنوع محصولات و فرآیندهای تولیدی مربوط بتواند پشتیبانی لازم را از طرح‌های فراخوان محصولات تولیدی به‎عمل آورد. این مدل امکان مدیریت پیشگیرانه و موثر مواد و فرآیندهای تولیدی را فراهم می آورد.همچنین بهینه‌سازی مدیریت زنجیره تامین و راهکارهای ارایه شده در این زمینه را پشتیبانی می کند، در ضمن به تغذیه اطلاعاتی سایر سیستم‌های زنجیره تامین پرداخته و تعاملات بین چند زنجیره تامین را پوشش می دهد. روش پژوهش به‎کار گرفته شده مبتنیبرتفکر بر مدل های رهگیری استاندارد بین‌المللی، نظرات مدیران عملیاتی و توسعه‌دهندگان سیستم‌های اطلاعاتی است و در پی ارایه تصویری کامل از یک سیستم ردیابی در سطح زنجیره تامین به‎صورت مجتمع و یکپارچه می باشد.