ارایه مدلی جدید برای تعیین سیاست ها و ابزارهای بهینه به منظور کاهش مصرف سوخت در شرکت های حمل و نقل باری با چند نوع وسیله نقلیه و چند دپو

با توجه به افزایش چند برابری هزینه مصرف سوخت در وسایل نقلیه، در سال شرکت های حمل و نقلی هزینه زیادی بابت سوخت متحمل می شوند. مصرف سوخت در خودروهای سنگین به عوامل متعددی مثل خودرو، راننده، سیستم مسیریابی و زمان-بندی حرکت خودروها، جاده، سرعت، شتاب و میزان بار بستگی دارد. در این مقاله به بررسی چند عامل ازدیدگاه شرکت های حمل و نقلی برای کاهش مصرف سوخت پرداخته و سپس به معرفی چند سیاست که منجر به کاهش مصرف سوخت می شوند می پردازد. هم چنین با ارایه مدل مینیمم مصرف سوخت به اندازه گیری میزان مصرف در حالات مختلف خواهد پرداخت. این مدل ها که تنها چند سال است مورد توجه قرار گرفته اند، عملکرد بهتری نسبت به مدل هایی دارند که فقط به مسیریابی (vrp)3 می پردازند. بعد از ارایه مدل اندازه گیری مصرف سوخت، به ارایه مدل چند هدفه از دیدگاه شرکت های حمل و نقل در سه بخش سیستم، خودرو و راننده پرداخته می شود و ترتیبی برای بخش ها از روی قابلیت بخش ها اتخاذ می شود. در ادامه سیاست ها و ابزارهایی که منجر به کاهش هزینه ها در کل ناوگان می شوند را استخراج کرده و در آخر مجموعه سیاست ها و ابزارهای بهینه برای یک شرکت حمل و نقل با استفاده از مدل چند هدفه حاصل خواهد شد.مدیران در بخش حمل و نقل با به کارگیری جواب بهینه مدل چند هدفه، می توانند در دراز مدت تاثیر به کارگیری مجموعه ای از سیاست ها و ابزارها را در شرکت های خود بسنجند و بعد اقدام به تصمیم گیری در مورد به کارگیری ابزارها و سیاست ها در سطح ناوگان حمل و نقل کنند.