طراحی مدلی برای سنجش آمادگی تجهیزات نظامی، با رویکرد سلسله مراتبی

سنجش میزان آمادگی عملیاتی سازمان‌ها برای اجرای ماموریت‌های محوله، یکی از شاخص‌های کلیدی در تصمیم‏‌گیری‌های کلان مدیریتی به‌خصوص در سازمان‌های نظامی می‌باشد. میزان آمادگی می‌تواند معیاری برای تخصیص بودجه، خرید تجهیزات و اقلام پشتیبانی و همچنین انجام اقدامات سیاسی یا نظامی در زمان صلح یا جنگ ‏باشد. آمادگی تجهیزات یکی از مولفه‏های اساسی در آمادگی عملیاتی سازمان‌ها است که هدف اصلی سیستم نگهداری و تعمیرات (نت) و فلسفه وجودی آن در فرآیند پشتیبانی سازمان‌ها می‌باشد. از این رو ارایه مدلی جهت سنجش میزان آمادگی تجهیزات در سیستم نت، اهمیتی مضاعف می‏یابد. در این مقاله که حاصل پژوهشی علمی است، ابتدا تعریف آمادگی تجهیزات و مدل‌های موجود در ادبیات علمی مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس مدل طراحی شده با توجه به نیازهای سازمان و تحقیقات انجام شده، در قالب یک سیستم تشریح می‌گردد. سنجش آمادگی در این سیستم به صورت تجمیع سلسله مراتبی، مبتنی بر ارزیابی سیستم‌ها و زیرسیستم‌های تجهیز با توجه به وزن و اهمیت هر کدام در ماموریت می‌باشد. در ادامه، با توجه به نظرات خبرگان در زمینه عمر، قابلیت پشتیبانی و جایگزینی و کیفیت تعمیرات، یک سیستم خبره فازی برای سنجش آمادگی تجهیزات ارایه شده است. همچنین در این پژوهش با بهره‌گیری از شبکه‌های عصبی، مدلی برای پیش‌بینی آمادگی تجهیزات با توجه به شاخص‌های محیطی و کارکردی طراحی و ارایه شده است.