ارائه مدل تصمیم گیری برای نگهداری طولانی مدت (کنسرواسیون) اقلام دفاعی(مطالعه موردی: ادوات زرهی)

نگهداری طولانی‌مدت (کنسرواسیون) اقلام دفاعی به‌عنوان یکی از موضوعات حیاتی در مدیریت دارایی‌های نظامی، نقش کلیدی در آمادگی دفاعی نیروهای مسلح و کاهش هزینه‌های کلی نگهداشت تجهیزات ایفا می کند. در دوران‌ صلح، با کاهش فعالیت‌های نظامی، بسیاری از تجهیزات دفاعی به حالت رزرو (ذخیره) تغییر وضعیت می دهند و در مواقع جنگی یا اضطراری، مجدد مورد استفاده عملیاتی قرار می گیرند. روشهای مختلفی برای کنسرواسیون اقلام دفاعی وجود دارد ولذا مدیریت نگهداشت باید روش هایی را برای عملیات کنسرواسیون تجهیزات رزرو انتخاب نماید که ضمن حفظ قابلیت های عملکردی تجهیزات و کاهش هزینه های کلی نگهداشت، در صورت مواجهه با شرایط بحرانی، امکان تبدیل سریع از وضعیت رزرو به وضعیت عملیاتی برای این تجهیزات میسر باشد. هدف از نگارش این مقاله، کمک به تصمیم گیران ارشد مدیریت نگهداشت تجهیزات نظامی در اتخاذ تصمیمات بهینه در حوزه کنسرواسیون تجهیزات ذخیره می باشد. به این منظور و با درنظرگرفتن محدودیت هایی همچون بودجه تخصیص یافته و ظرفیت عملیات کنسرواسیون مراکز، یک مدل ریاضی دوهدفه غیرخطی ارائه شده است. این مدل ریاضی تعیین خواهد کرد که از هرنوع تجهیزی، چه تعداد و با چه روشی کنسروه شود تا ضمن حداکثر شدن میزان آمادگی تجهیزات، هزینه های کلی نگهداشت حداقل گردد. اجرای مدل پیشنهادی با کمک داده های موجود در یکی از مراکز کنسرواسیون نظامی کشور؛ افزایش میزان آمادگی تجهیزات کنسرو شده و کاهش معنادار هزینه های کلی نگهداشت در طول چرخه عمر تجهیزات را منعکس می نماید.

presentation of a decision-making model for long-term storage (conservation) of defense items (case study: armor equipments)

long-term storage (conservation) of defense items, as one of the vital issues in military asset management, plays a key role in the defense readiness of the armed forces and reducing the overall costs of equipment maintenance. in peacetime, with the reduction of military activities, many defense equipment changes to reserve (storage) mode and is reused in operational use in war or emergency situations. there are various methods for conserving defense items, so maintenance management must select methods for conserving  reserve equipment that, while maintaining the equipment’s functional capabilities and reducing overall maintenance costs, allow for rapid conversion from reserve to operational status for this equipment in the event of critical conditions.  the purpose of this article is to help senior decision-makers in military    equipment maintenance management make optimal decisions in the field of reserve equipment  conservation . for this purpose, and considering constraints such as allocated budget and the capacity of centers’ conservation operations, a nonlinear dual-objective mathematical model is presented. this      mathematical model will determine how much of each type of equipment should be preserved and by what method, so as to maximize the readiness of the equipment while minimizing overall maintenance costs.    implementing the proposed model with the help of data available at one of the country’s military   conservation centers reflects an increase in the readiness of preserved equipment and a significant reduction in overall maintenance costs throughout the equipment’s life cycle.