مروری بر تحقیقات قراردادها در زنجیره‌ی تامین با در نظر گرفتن تعداد سطوح و نوع قراردادها

این مطالعه به بررسی قراردادهای مورد استفاده در زنجیره‌ی تامین می‌پردازد. تعداد هفتادوچهار مقاله‌ی بین‌المللی از سال 2004 تا 2021 و هفت مقاله‌ی فارسی طی سال‌های اخیر در حوزه‌ی قراردادها در زنجیره‌ی تامین، مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به دسته‌بندی‌های صورت گرفته این نتیجه حاصل شده است که بیشترین قرارداد مورد استفاده در زنجیره‌ی تامین جهت هماهنگی، قرارداد اشتراک درآمد با فراوانی 35 مقاله است. از نتایج دیگر می‌توان گفت که از مجموع 81 مقاله در 58 مقاله از رویکرد نظریه‌ی بازی‌ها استفاده شده است که رویکرد استکلبرگ با فراوانی 39 مقاله، بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده‌است. به نظر می‌رسد بیشتر مقالات (74 مقاله)، با توجه به محدودیت‌های موجود، زنجیره‌ی تامین دو‌سطحی را ترجیح می‌دهد. یکی از مهم‌ترین نتایج این بود که گاهی هرکدام از قراردادها به‌تنهایی نمی‌تواند زنجیره‌ی تامین را هماهنگ سازد؛ بلکه ترکیبی از آن‌ها منجر به هماهنگی زنجیره‌ تامین می‌گردد.

A Review on the Supply Chain Contracts Considering the Levels and Types of Contracts

This study examines the contracts used in the supply chain. 74 international articles from year 2004 to 2021 and 7 recently published Persian articles in the field of supply chain contracts have been studied. According to the classifications, it has been concluded that the most used contract in the supply chain for coordination is the revenue sharing contract with a frequency of 35 articles. It has been observed that in 58 out of 81 articles, the game theory approach has been used, in which Stackelberg’s approach has the highest number of articles with 39 articles. Most articles (74 articles) seem to prefer a twotier supply chain, due to their limitations. One of the most important results was that sometimes each of the contracts cannot coordinate the supply chain lonely, but a combination of them leads to the coordination of the supply chain.