مطالعه ارتباط بین تاب آوری در زنجیره تامین و رقابت پذیری کشورها به وسیله تحلیل همبستگی کانونی

تغییرات مستمر و شتابان در دنیای امروز، منجر به تشدید رقابت شده است. رقابت پذیری به منزله مجموعه نهادها، سیاست ها و عوامل تعیین کننده سطح بهره وری یک اقتصاد محسوب می شود؛ مجموعه ای که به نوبه خود، سطح شکوفایی قابل دستیابی برای یک اقتصاد را تنظیم می کند. رقابت پذیری مفهومی چند بعدی است که یکی از ابعاد آن، درجه انطباق پذیری با تغییرات غیرمنتظره محیط کسب و کار و به نوعی تداعی کننده تاب آوری است. تاب آوری بر توسعه قابلیت انطباق پذیری به منظور آمادگی در برابر حوادث غیرقابل پیش بینی و پاسخگویی در برابر اختلالات و بازیابی از آنها تمرکز دارد. هدف از این تحقیق مطالعه ارتباط بین تاب آوری و رقابت پذیری کشورها با استفاده از تحلیل همبستگی کانونی است. یافته ها حاکی از وجود رابطه مثبت، معنادار و قوی بین تاب آوری و رقابت پذیری حکایت دارد و میانگین توان مجموعه تاب آوری برای پیش بینی تغییرات مجموعه رقابت پذیری در حدّ بالایی برآورد شده است. در مجموعه تاب آوری، زنجیره تامین بیشترین و کیفیت ریسک کمترین اثر را بر ایجاد یک رابطه معنادار بین تاب آوری و رقابت پذیری داراست. در مجموعه رقابت پذیری نیز هر سه متغیر الزامات اساسی، ارتقاء دهنده های کارایی و نوآوری و پیچیدگی کسب و کار به طور تقریباً برابر بر ایجاد یک رابطه معنادار بین تاب آوری و رقابت پذیری اثر گذارند. پیشنهاد می شود در عین حال که لازم است رویکردی نظام مند شامل تمام عناصر این مدل برای ارتقاء تاب آوری و رقابت پذیری مورد ملاحظه قرار گیرد، سیاست گذاری های ملّی و شرکتی به اثرگذارترین عوامل شناسایی شده در ارتقاء این دو شاخص، توجه ویژه ای شود.